بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد وزیر یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 7 مهر سال 1381 با شماره 6327 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد توسط سید مرتضی بن سید محمد عریضی ساخته شده است.

این خانه زیبا که متعلق به تاجر اردکانی آقای تقدیری است، مربوط به دوره قاجار است و مانند خانه های یزد، چهار وجهی ساخته شده‌ بر خلاف خانه های میبد و اردکان که سه وجهی ساخته می شدند. این خانه دارای حیاط مرکزی است که دور تا دور آن را اتاق های سه دری و پنج دری احاطه کرده.

در میان بناهای تاریخی شهر کویری یزد، خانه های آن به لحاظ معماری و تاریخی، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. معماری خاص این خانه ها واقعا تحسین برانگیز است و از همین رو گردشگران بسیاری به سمت این شهر و بازدید از خانه هایش جذب می شوند.

آب انبار رستم گیو یزد، بنای کهن قجری در بلوار بسیج در سال 1281 بنا شده. اسم این بنا از بانی آن رستم گیو نماینده وقت زرتشتیان در مجلس شورای ملی گرفته شده است. در مناطق کویری تامین و ذخیره آب از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

اقامتگاه بوم گردی حاجی خان تفت با قدمتی ۱۵۰ ساله، درحقیقت خانه ای قدیمی از دوران قاجاریه و واقع در روستای اسلامیه‌ یزد است. این خانه متعلق به حاج محمدعلی خان فراشاه معروف به خان مندل بوده و در سال 1390 بازسازی شده است و به اقامتگاه بوم گردی تغییرکاربری داده است.

بقعه نصرالدین یزد اثری باقی مانده از قرن دهم هجری قمری می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 13903 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه با نام بقعه سید نصر نیز معرفی می شود.

مسجد تبریزیان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9111 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس منابع تاریخی بانی این اثر مشخص نیست و گمان می رود که دلیل نام تبریزیان که بر روی این مسجد گذاشته شده است محله تبریزیان باشد.

برج سنگی یزد اثری به جا مانده از دوران افشار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12369 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج بخشی باقی مانده از برج و باروهای ندوشن می باشد و به دلیل ساخت حدود یک متر از دیوار این بنا با سنگ آن را برج سنگی نام گذاری کرده اند.

آب و هوای کویری یزد موجب شده تا نگهداری از آب در این شهر از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد و به طبع آن آب انبارهای بسیاری در سرتاسر شهر ساخته شوند. این آب انبارها معمولا درکنار بناهای دیگری نظیر مساجد، خانه ها و کاروانسراها ساخته می شدند تا راحتی اهالی شهر را برای تامین آب فراهم کنند.

مسجد حظیره اثری باقی مانده از سال 843 هجری می باشد که توسط حاج شمس الدین محمد بن زین الدین علی شاه میبدی ساخته شده است. گفته می شود ایشان این مسجد را برای استفاده و اسکان افراد تهی دست و همچنین به منظور عبادت و نماز خواندن بنا کرده است.