بهترین مراکز دیدنی ایران

چشمه علی شهرری با قدمت 8000 سال از زیر تخته سنگی جاری می شود و نام اصلی آن سورین می باشد. در چشمه علی یک سنگ نگاره وجود دارد که نقش برجسته فتحعلی شاه و 16 پسرش می باشد. در سمت راست این نقش برجسته شاه با بازی بر دوش در زیر سایبانی در حرکت است.

مسجد زردک اردکان از قدیمی ترین مساجد شهرستان اردکان است که قدمت آن به سده 8 هجری قمری برمی گردد. این اثر در تاریخ 19 مهر 1378 با شماره ثبت 2448 به لیست میراث فرهنگی ایران اضافه شد. اهالی اردکان به این مسجد گنج گلین می گویند.

قبرستان دولاب یکی از قبرستان های ارامنه در شرق استان تهران می باشد. که به نام های باغ ارامنه، امیرسلیمانیه هم شناخته می شوند. این آرامستان از جنوب به خیابان پاسدار گمنام، از شمال به خیابان مستفیذ، از غرب به خیابان شهید رضایی تاجری و از شرق به املاک مسکونی ختم می شود.

حسن مستوفی الممالک در سال 1235 ارمنیان ساکن چهارمحال بختیاری را به محله ده ونک کوچ داد و کلیسای میناس را با هزینه شخصی خودش برایشان ساخت و یک صلیب برنزی نیز که نام خودش بر روی آن حک شده بود به کلیسا هدیه داد.

ابوجعفر محمد بن علی ملقب به قاسم از نوادگان کوچکترین فرزند امام صادق (ع) است که در بین مردم به امام زاده جعفر معروف است. نقل است که شبی والی یزد خواب پیامبر می بیند که از او میخواد یکی از نوادگانش را که در یزد اقامت کرده حمایت کند.

خانه هنرمندان در پارک هنرمندان واقع شده است. این خانه در زمان رضاشاه پهلوی پادگان بوده و تا سال 1375 جز مناطق نظامی محسوب می شده است. این خانه در زمان ریاست جمهوری احمد خاتمی با مشارکت وزارت ارشاد و شهرداری تهران تبدیل به خانه هنرمندان شد.

قلعه چاه افضل اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 16 شهریور سال 1383 با شماره 11070 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه در گذشته کاربردی دفاعی داشته است و مردم هنگام خطر به این قلعه پناه می برده اند.

در عصر قجر حمام های زیبای زیادی در تهران ساخته می شد و حکم کافه های امروزی برای گردهمایی های دوستانه و خانوادگی را داشت. یکی از این حمام های قدیمی زیبا در عصر فتحعلی شاه قاجار در مجله پامنار تهران در نزدیکی مسجد پامنار ساخته شده است.

در خیابان ابن بابویه شهر ری در سمت راست آرامگاه ابن بابویه برجی 800 ساله وجود دارد که شکل آن شبیه به استوانه است. بر روی آن کنگره هایی وجود دارد که تا روی بدنه به حالت زیکزاکی امتداد یافته است. کارشناسان کارکرد این برج را مانند تقویم می دانسته اند.

خانه قیومی اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3608 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه در یکی از قدیمی ترین محله های شهرستان ابرکوه یعنی درب قلعه قرار گرفته است و به شدت نیاز به رسیدگی و بازسازی دارد.