بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد سرچم یا همان مسجد امام حسن مجتبی (ع) اثری به جا مانده از قرن پنجم هجری قمری می باشد که با شماره 13891 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد با اینکه قدمت خاصی ندارد اما دو قطعه سنگ قبر که به قرن پنجم هجری قمری مربوط می شوند در محراب آن به چشم می خورند.

قدمت این اثر به دوران قاجار باز می گردد. زیارتگاه شیخ عبدالله بهابادی بنایی خشتی با دو ورودی از سمت های شرق و غرب می باشد، ورودی غربی دو ایوانچه دارد که با پله هایی به پشت بام مقبره می رسد.

مسجد شهاب الدین طراز اثری به جا مانده از اواخر قرن هشتم قمری می باشد که در تاریخ 26 مهر سال 1353 با شماره 1007 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این اثر تاریخی سازه ای از مجموعه بنایی هایی می باشد که در قرن هشتم توسط شهاب الدین طراز ساخته شده است.

یکی از سازه های مهم و حیاتی در دوران های گذشته چاپارخانه ها بودند که در میان جاده ها ساخته می شدند تا محلی برای استراحت چاپارهای دولتی باشند. به علاوه، این ساختمان های ارزشمند که بیشتر خدمات پستی ارائه می دادند، برای تعویض اسب ها نیز استفاده می شدند.

آب انبار سید صحرا مربوط به دوره قاجار می شود و بارزترین ویژگی اش این است که دو سردر ورودی مجزا برای زرتشتیان و مسلمانان دارد. این اثر با شماره 2467 در 19 مهر سال 1378 به ثبت ملی رسیده است.

محوطه غربالبیز اثری به جا مانده از دوران تاریخی پس از اسلام می باشد که با شماره 4372 در تاریخ 5 آذر سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خندق بزرگی دور تا دور این محوطه حفر شده است تا از ایجاد خاکریز و نزدیک شدن جریان های سیلابی به اطراف بنا جلوگیری شود.

مسجد بیرون ابرکوه که دلیل نامگذاری آن واقع شدن در بیرون حصار دور شهر بوده است. این مسجد از نوع دو ایوانی شرقی و غربی است. باقیمانده های تنها مناره آن در قسمت شمالی است که امروزه برای دسترسی به پشت بام از آن استفاده می شود. طاق و قوس ها همگی مشابه نمونه های اوایل اسلام و دوران ساسانی است.

مسجد پیر حسین مربوط به دوره قاجار می باشد. این مسجد در تاریخ 11 بهمن سال 1378 با شماره 2572 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس منابع تاریخی محلی یزد این بنا توسط خواجه پیر حسین دامغانی ساخته شده است.

پل موسی خان متعلق به دوره قاجار می باشد. متاسفانه این پل در آستانه تخریب قرار گرفته است. به گفته یک کشاورز محلی، جناب آقای سید حسین یحیی زاده، در حدود 50 سال پیش که آب سیلاب ها از این منطقه عبور می کرده این پل محل عبور افراد بوده.

میدان بهارستان در تقاطع خیابان های جمهوری، صفی علیشاه، اکباتان، نظامیه، شهید نصرالله جورکش و مصطفی خمینی قرار گرفته است و یکی از مهمترین میدان های تهران می باشد. تا اواخر حکومت رضا شاه این میدان را میدان نگارستان می نامیدند چون که در نزدیکی کاخ نگارستان قرار گرفته بود.