بهترین مراکز دیدنی ایران

یکی از هیجان انگیز ترین مناطق گردشگری هر کشور، روستا و شهرهای مرزی آن است. روستای گیلده از توابع شهرستان آستارا نیز یکی از این مناطق گردشگری است و علاوه بر جذابیت نمایان شدن آذربایجان از مرز، خود روستا نیز بسیار دیدنی و چشم نواز است.

جنگل مشه سویی با دامنه های مخملین و درختان سر به فلک کشیده اش از زیباترین مناطق گردشگری استان اردبیل به شمار می رود که شاید تا به حال به گوشتان نخورده باشد و به همین دلیل یکی از تفرجگاه های بکر این استان محسوب می شود.

جنگل های لفور با پوشش گیاهی غنی خود در بخش شمالی سوادکوه قرار گرفته است. آبشار و رودهای نشات گرفته از آن ها همچون رگ هایی سبب ادامه حیات این جنگل کهنسال شده و حتی در بخش هایی از آن چشمه هایی از دل زمین به سمت بیرون می جوشند و روانه سطح زمین می شوند.

ویژگی ها و مشخصه های برتر ورسک تا حدی زیاد است که توصیفش دشوار می شود، یکی از کهن ترین و دومین پل راه آهن کشور در زمان قدرت رضاشاه پهلوی ساخته شد و در سال 1315 افتتاح گردید. می توان از این پل به عنوان یکی از شاهکارهای مهندسی ایران نام برد، پلی تاریخی که نامش به خاطر قرار گرفتنش در ارتفاع 110 متری از ته دره در کتاب گینس خودنمایی می کند.

گیلان از جمله استان هایی است که زیبای اش از بدو ورود به آن تا آخرین نقطه مرزی اش زبانزد همگان است. جنگل نقله بر از مکان های خوش آب و هوا و ییلاقی گیلان است. این جنگل از مراتع روستایی به همین نام است و به علت عبور رودخانه سپیدرود، از آب و هوایی مطبوع برخوردار گردیده است.

دره نی گاه و یا دره نگار از جاذبه های بکر و بسیار زیبای مناطق حفاظت شده اشترانکوه در استان لرستان می باشد. این دره که تقریبا بیست کیلومتر طول دارد، از رودی که از دریاچه گهر سرچشمه می گیرد شکل گرفته و از فاصله 6 کیلومتری این دریاچه شروع و در نهایت به روستای تی ختم می شود.

شهر سوادکوه یکی از منابع غنی صنعت گردشگری است. در این میان جنگل های کهنسال هیرکانی این شهر مناظر منحصر به فرد و چشم نوازی را به نمایش می گذارد. رودخانه کسیلیان از میان جنگل هیرکانی عبور می کند و آن را به دو نیم تقسیم می کند.

روستا معجن منطقه ای کوهستانی است و به لطف وجود رودخانه پر آب، آبشار بلند و کوه های مرتفع، به گردشگاه بسیار زیبایی تبدیل شده است. وقتی از وسط باغ های روستا و در جوار رودخانه حرکت کنید به آبشاری می رسید که از رشته کوه های چهل تن سرچشمه گرفته است.

این مقبره یکی از جذاب ترین مکان های تاریخی شهر تبریز به شمار می رود و محل دفن ده ها تن از عرفا، دانشمندان و ادیبان مشهور است. از معروف ترین این بزرگان و شعرای آرمیده در این مکان می توان به شهریار، مولانا محمد ، بابا حسن ، شیروانی اشاره کرد.

کاخ شهرداری تبریز از بناهای مستحکم و دیدنی این شهر به شمار می رود و در سال 1314 خورشیدی به دستور شهردار وقت آن دوران، حاج ارفع الملک جلیلی و توسط مهندسان آلمانی شروع به ساخت کرد. محل ساخت این بنا در محل گورستان مخروبه ی محله نوبر بود که سبب سامان بخشیدن و زیبا تر شدن چهره شهر شد.