بهترین ایران

آرامگاه الراشد بالله، در واقع آرامگاه یکی از خلفای عباسی می باشد. پدر وی خلیفه پیشین عباسی بود و با نام مسترشد شناخته می شد. مسترشد تعهداتی برای پرداخت باج به مسعود بن محمد بن ملکشاه سلجوقی داشت.

صاحب بن عباد یکی از شعرا، نویسندگان، و وزرا شیعه در دربار رکن الدوله دیلمی بود و آرامگاهش در اصفهان قرار دارد. بنا آرامگاه او شبیه بقعه های 4 ایوانی است و یکی از ایوان ها کفش کن می باشد. سقف بقعه گنبدی شکل آن با نقوشی زیبا مزین شده است.

میر فندرسکی یکی از دانشمندان خوش شانس زمانه اش بود، زیرا در زمانی به دنیا آمد و در موقعی شکوفا شد که حکومت سر سازگاری با دانشمندان را داشت و مانند فردوسی یا ابن سینا مجبور نبود برای حفظ جانش تلاش کند.

در نزدیکی میدان آزادی در محله طرشت روستایی به همین نام وجود داشته که در قرن ششم هجری قمری یکی از علمای دینی و روایان حدیث در این روستا چشم به جهان گشوده است. وی که شیخ عبداله طرشتی نام داشت خودش را ازنوادگان صحابی بزرگوار رسول الله حذیفه بن الیمان می دانست.

یکی از ایستگاههای خط یک مترو تهران، جوانمرد قصاب نام دارد. تا قبل از اینکه این نام برای این ایستگاه برگزیده شود، کمتر کسی در مورد جوانمرد قصاب و وجود بقعه اش در این محله چیزی می دانست. در قسمت شمالی شهر ری، بقعه ای ساده که ملات آن کاهگل و گچ می باشد ساخته شده است.

این آرامگاه محل دفن یکی از فرزندان گرانقدر امام سجاد (ع) می باشد که بی بی خدیجه یا ام عبدلله نام دارد. شناخته شدن این امام زاده به نام بی بی دختران به این علت است که در گذشته دختران جوان مجرد برای باز شدن بخت و ازدواج به ایشان توسل می کردند.

صائب تبریزی، محمد علی بن میرزا عبد الرحیم تبریزی نام داشت. او در سال 1026 قمری مصادف با سال 996 خورشیدی در تبریز به دنیا آمد و در سال 1081 قمری یا همان 1049 خورشیدی در اصفهان در گذشت. او در زمان زندگی بیش از 120000 بیت شعر سرود.

آرامگاه ساروتقی از آرامگاه های بسیار قدیمی اصفهان به شمار می رود. این بنا محل دفن ساروتقی اصفهانی، از افراد سرشناس صفویه بود. این مسجد هرچند صحن چندان بزرگی ندارد ولی گنبد منحصر به فردی دارد و معماری آن از نمونه های خاص آن زمان است.

سفر به کاشان می تواند به هدف دیدن خانه های تاریخی یا مراسم های گلاب گیری باشد، ولی کاشان جاذبه های بسیار زیادی دارد، از جالب ترین این جذبه ها مقبره شاه عباس صفوی اول است. او 42 سال به عنوان شاه ایران مطرح بود و از حمایت کنندگان مذهب شیعه در ایران به شمار می رفت.

بقعه سید تاج الدین ابراهیم آباد معروف به گنبد تاج مربوط به سده هشتم به بعد است و با شماره 2035 در تاریخ 19 آذر ماه سال 1378 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بنای این اثر کاملا خشتی و گلی است که طرح هشت ضلعی و برج مانندی دارد و ارتفاع هر یک از ضلع های آن به چهار متر می رسد.