بهترین ایران

امامزاده ابراهیم یکی از دو امامزاده معروف شهر آمل است که در قبرستانی به وسعت ۵ هکتار قرار دارد و از بناهای تاریخی شهر آمل و استان مازندران به حساب می آید. در کنار این بقعه یک مسجد هم وجود دارد که باعث شده افراد بیشتری برای زیارت به این امامزاده بروند.

موزه ورزش المپیک و پارالمپیک در بهمن 1397 مطابق با چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی با منظور ترویج ورزش در میان ایرانیان بالاخص بین نوجوانان و جوانان در مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب تهران در محل کمیته المپیک سابق افتتاح شد.

قلعه خرانق اثری به جا مانده از دوران های تاریخی پس از اسلام می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11509 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه پیچ در پیچ طوری طراحی شده است که فضایی هولناک داشته باشد تا درواقع نوعی دفاع در برابر راهزنان محسوب شود.

برج مبارکه اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 8681 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج 7 متری با مصالحی نظیر خشت و گل در دو طبقه ساخته شده است.

مسجد سرچم یا همان مسجد امام حسن مجتبی (ع) اثری به جا مانده از قرن پنجم هجری قمری می باشد که با شماره 13891 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد با اینکه قدمت خاصی ندارد اما دو قطعه سنگ قبر که به قرن پنجم هجری قمری مربوط می شوند در محراب آن به چشم می خورند.

بقعه ابودردا اثری باقی مانده از قرن هفتم هجری می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 13914 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. احتمال دارد که این بنا دراصل بخشی از مجموعه دارالشفای صاحبی بوده باشد.

قدمت این اثر به دوران قاجار باز می گردد. زیارتگاه شیخ عبدالله بهابادی بنایی خشتی با دو ورودی از سمت های شرق و غرب می باشد، ورودی غربی دو ایوانچه دارد که با پله هایی به پشت بام مقبره می رسد.

ساختمان اداره دارایی یزد مربوط به دوره پهلوی می شود که در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2608 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سنگی بر درب ورودی این ساختمان قرار گرفته که بر اساس آن این بنا در سال 1314 ساخته شده است.

یکی از سازه های مهم و حیاتی در دوران های گذشته چاپارخانه ها بودند که در میان جاده ها ساخته می شدند تا محلی برای استراحت چاپارهای دولتی باشند. به علاوه، این ساختمان های ارزشمند که بیشتر خدمات پستی ارائه می دادند، برای تعویض اسب ها نیز استفاده می شدند.

مسجد شهاب الدین طراز اثری به جا مانده از اواخر قرن هشتم قمری می باشد که در تاریخ 26 مهر سال 1353 با شماره 1007 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این اثر تاریخی سازه ای از مجموعه بنایی هایی می باشد که در قرن هشتم توسط شهاب الدین طراز ساخته شده است.