بهترین ایران

خانه دهدشتی با قدمت قاجاری اش بسیاری از المان های معماری قاجار را در خود دارد. شما می توانید امضای معماری قاجار را در پنجره های چوبی عمارت با شیشه های رنگی و مشبک ببینید. عمارت دهدشتی از بیرون 3 طبقه به نظر می رسد و در طبقه دوم ایوانی ستون دار به چشم می خورد.

یکی از خانه های دیرینه شهر اصفهان خانه قزوینی ها است، بنایی زیبا با پنجره های گسترده و به رنگ خاک. با نگاه کردن به آن به عجین شدنش با زمین و معماری های تاریخی این شهر پی خواهید برد و حال هوای دلنشینی را تجربه خواهید کرد.

کوه آتشگاه بنایی مقدس با پیشینه ای به قدمت 1400 سال قبل از میلاد مسیح است. نام قدیمی و اصیل این بنا دژ مهربین بوده ولی امروزه مردم آن را آتشگاه، کوه آتشگاه و یا قلعه ماربین می نامند. این آتشکده به گفته باستان شناسان از قرن 6 قبل از میلاد مسیح باقی مانده است.

خانه سوکیاس یکی از خانه های تاریخی که به واسطه ارزش هنری و معماری چشم نوازش، شکوه و جلالش را حفظ کرده است و با معماری تلفیقی اسلامی-مسیحی خود همچنان مورد توجه بسیاری از گردشگران و علاقه مندان به بناهای تاریخی است.

در گذشته های دور پیش از ورود به شهرها برای یافتن راه صحیح جاده ها، در میان کوه و دشت، بلندترین منطقه را انتخاب می کردند و میل یا همان برج راهنمایی را بر روی آن بنا می کردند. هدف از ساخت این ساختمان های برج مانند، راهنمایی قافله ها و مسافرین بود.

نَشتیفان شهر آسیاب های بادی از مجوعه بی نظیری برخوردار است. آسبادهای خشت و گلی نشتیفان قدمتی به بلندای تاریخ دارند و در گذشته به منظور تولید آرد و یا پمپ کرد آب مورد استفاده قرار می گرفتند. تاریخ دقیقی برای پیدایش اولین آسیاب های بادی موجود نیست.

خانه نور الله نجفی را امروزه با نام خانه مشروطه اصفهان می شناسیم. این خانه کاملا به سبک قاجار ساخته شده است و زمانی محل تجمع و تشکیل جلسات آزادی خواهان، روشنفکران و مشروطه طلبان بوده است. این خانه هم مانند سایر خانه های مشروطه در ایران اتفاقات زیادی را از سر گذرانده است.

سردر قیصریه در واقع ورودی باشکوه یکی از بازار های قدیمی اصفهان به نام قیصریه است. سردر قیصریه در گذشته از دروازه های بسیار مهم ورودی شهراصفهان بوده و اصفهان جدید را به محدوده قدیمی شهر وصل می کرده است.

شهر باستانی ایوان کرخه از سایت های تاریخی دوره ساسانیان است. ایوان کرخه با فضایی بزرگتر از 3 برابر شوش باستان، در میان سال های 307 تا 379 میلادی به دستور شاپور دوم ساخته شد. اما در حال حاضر از این شهر تاریخی تنها بخش اندکی باقی مانده است.

برج کلاه فرنگی شوشتر از بناهای بجا مانده از زمان ساسانیان است و بخشی از مجموعه با ارزش سازه های آبی شوشتر به حساب می رود. به عقیده برخی کاربری اصلی بنا به عنوان محل دیدبانی شاپور ساسانی و یا قیصر روم برای نظارت کردن بر ساخت مجموعه آبی شوشتر بوده است.