مرتب سازی براساس:
کلیسای ایا تریادا توسط معمار کامپاناکی در سال 1882 بنا شد. این کلیسا یکی از بزرگترین کلیساهای ارتدکس یونانی در استانبول است و در مکانی که قبلاً قبرستان و بیمارستان ارتدکس یونانی بوده است قرار دارد.
این مسجد بین سالهای 1312 تا 1313 توسط آیدین اغلو محمود بی ساخته شده و دارای ویژگیهای سبک معماری سلجوقیان آناتولی است. منبر مسجد که دارای یک محراب با کاشی لعاب دار است، نمونه ای بی نظیر از نجاری ترکی محسوب می شود.
این موزه ابتدا در سال 1971 در شهر ازمیر تاسسیس شد و سپس در سال 1979 تعطیل و به مکان کنونی اش در استانبول انتقال یافت و دوباره از سال 1985 برای بازدید عموم باز شد. موزه که در داخل و خارج از ساختمان برپاست شامل یک سینما، سالن همایش و کافه تریا می باشد.
مسجد جامع آتیک علی پاشا که یکی از ساختمان های قدیمی استانبول است در خیابان یِنیچِریلِر در چِمبِرلیتاش قرار دارد. این مسجد در سال 1496 توسط وزیر اعظم هادیم آتیک علی پاشا راه اندازی شد. امروزه فقط مسجد، حوزه علمیه و مقبره این مسجد جامع که نیز شامل یک آشپزخانه عمومی، کاروانسرا و خانه درویش بود، باقی مانده است.
می توان از این مقبره به عنوان نمادی از آرامگاه های کلاسیک سلجوقی نام برد، مدفن آشپز و خدمتکار وفادار مولانا که در جاده قدیمی مِرام قرار دارد. آتشبازِ در فارسی به معنای کسی است که با آتش بازی می کند. وی در سال 1285 درگذشت. این مقبره دارای ساختار هشت گوشه ای با مخروطی هشت ضلعی می باشد.
این ساختمان تاریخی دو طبقه در سال 1912 از سنگ مصنوعی و آجر ساخته شده. ساختمانی واقع در خیابان آتاتورک که در سال 1923 به عنوان خزانه دارای ثبت گردید و از آن به عنوان دفتر فرمانداری استفاده می شد و بعد از آن با ورود آتاتورک به قونیه به وی اختصاص داده شد.
این بنای تاریخی دارای پایه 6.5 متری از جنس سنگ مرمر می باشد، یک مجسمه برنزی فوق العاده از رهبر بزرگ ترکیه مصطفی کمال آتاتورک که ارتفاعش 2.8 متر است. این مجسمه شماتیک این بزرگمرد تاریخ ترکیه را در یک اونیفرم مارشال درحالیکه در دست چپش یک شمشیر را نگه داشته است.
این پارک که در آن رستوران ها و کافه های متعددی وجود دارد درست در مرکز شهر واقع شده است و بهترین چشم انداز دریا و کوه را داراست. در قدیم پارک آتاتورک آبادیی در مرکز شهر بوده و مردم در میان فضای سبز و گل های وحشی اش به قدم زدن می پرداخته اند.
این موزه خانه مصطفی کمال آتاتورک تا سال 1919 درست قبل از ترک آن به مقصد آناتولی برای سازمان دهی مبارزه برای آزادی ملی در برابر اشغال متفقین پس از جنگ جهانی اول بوده و از سال 1942 برای بازدید عموم باز است.
این موزه در بلوار آتاترک ازمیر قرار دارد و بین سالهای 1875 تا 1880 توسط تاکفور که یک بازرگان فرش بود، ساخته شده است. موزه آتاترک پس از آنکه توسط صاحب آن در 9 سپتامبر 1922 رها شد، به صورت ملی درآمد. ارتش ترکیه پس از ورود به ازمیر، از این ساختمان به عنوان مقر اصلی خود استفاده کرد.