مرتب سازی براساس:
مسجد بیلَربی در کرانه آناتولیایِ بسفروس و در کنار اسکله بیلَربی واقه شده است. این مسجد در سال 1778 به دستور سلطان عبدالحمید به یاد مادرش رابیعا سلطان و به دست معمار طاهیر آقا بنا شده است.
این ساختمان تاریخی دو طبقه در سال 1912 از سنگ مصنوعی و آجر ساخته شده. ساختمانی واقع در خیابان آتاتورک که در سال 1923 به عنوان خزانه دارای ثبت گردید و از آن به عنوان دفتر فرمانداری استفاده می شد و بعد از آن با ورود آتاتورک به قونیه به وی اختصاص داده شد.
عمارت موزه آتاترک یک موزه خانه تاریخی در آنکارا است. این خانه محل اقامت رئیس جمهور مصطفی کمال آتاترک بین سالهای 1921 و 1932 یعنی در سالهای اولیه جمهوری بود. این موزه در خیابان ایان کایا در پردیس جانکایا واقع شده است و درست در کنار عمارت جانکایا قرار دارد.
جاله اوعلو محله ای در منطقه فاتیح استانبول است. بیشتر نشریات استانبول در این محله قرار دارند و همچنین به خاطر حمام ترکی باستانی اش که حمام جاله اوعلو نام دارد مشهور است.
این شهر باستانی کوهستانی نزدیک به رود کوپرو در دامنه توروسلار و 35 کیلومتری شمال شهر سریک قرار دارد. درست بعد از پارک ملی کوپرولو کانیون جاده ای 14 کیلومتری با سرآشیبیی پر پیچ و خم شما را به این شهر می رساند. در این جاده که از میان دره باریکی عبور می کند، سنگ های حکاکی شده ای سرآشیبی کوه را پوشانده اند که شبیه به فری چیمنیز (دودکش های پری) در گورما (شهری در کاپادویه ترکیه) هستند.
این موزه که در سال 1953 برای بازدید عموم افتتاح شد شامل بقایای قصر بزرگ امپراطوری روم شرقی است که به دستور کنستانتین یکم ساخته شده بود.
این موزه ابتدا در سال 1971 در شهر ازمیر تاسسیس شد و سپس در سال 1979 تعطیل و به مکان کنونی اش در استانبول انتقال یافت و دوباره از سال 1985 برای بازدید عموم باز شد. موزه که در داخل و خارج از ساختمان برپاست شامل یک سینما، سالن همایش و کافه تریا می باشد.
این ساختمان کوچک دوست داشتنی که در زیر سایه ایاصوفیه پنهان شده است به دست معمار سینان و به دستور کافِر آغا رئیس خواجه های سیاه پوست دربار سلطان سلیمان در سال 1560 به عنوان یک مدرسه ساخته شده است.
رود دالیان از شهرستان دالیان عبور می کند که در منطقه جنوب غربی ترکیه و در امتداد دریای اژه واقع شده است. زندگی در اطراف این رودخانه جریان دارد و منبع مهم صید ماهی برای ساکنان این محل است.
این مسجد در قرن دوازدهم توسط شیح شریف الدین ساخته شد، مسجدی واقع در جهت جنوبی کاخ دولت. ساختمان اصلی مسجد در سال 1336 به طور کامل تخریب گردید و مجدداً توسط مِحمِت چاووش اوعلو بِی (Mehmet Çavuşoglu Bey) بازسازی شد. مسجد دارای گنبدی بسیار بزرگ همراه با دیواره های مزین شده با حفاری های سنگی می باشد.