باغ الکساندر در مرکز سن پترزبورگ، مجاورت میدان کاخ و پشت اداره نیروی دریایی قرار گرفته است. تا سال 1806 در گوشه و کنار این منطقه سنگرهای نیروی دریایی به چشم می خورد اما بعدها این سنگرها از بین رفتند و منطقه به میدان نیروی دریایی تبدیل شد.
در اوایل قرن نوزدهم یک خیابان به موازات اداره نیروی دریایی اصلی ساخته شد، خیابانی که خیلی زود به جایگاه مد برای طبقه اشرافی سن پترزبورگ و محلی برای تفرج و رد و بدل کردن آخرین اخبار در میان طبقات سطح بالای اجتماعی شد. این خیابان حتی به ادبیات روسی هم راه پیدا کرد و شاعر معروف و محبوب این کشور الکساندر پوشکین در اپرای معروفش به نام یوگنی آنگین (Evgeny Onegin) از او نام برده.
باغ الکساندر در بین سال های 1872 تا 1874 در میدان نیروی دریایی قرار گرفت و چشم اندازها و محوطه های آن توسط گیاه شناس معروف ادوارد رِگال (Eduard Regel) به عنوان بخشی از جشن های 200 ساله توسط پتر کبیر طراحی گردید.
این باغ به طور رسمی در سال 1874 در حضور الکساندر دوم کسی که بعداً باغ هم به اسم وی نامگذاری شد، افتتاح گشت. یک فواره هم در سال 1880 به باغ اضافه گردید. فواره ای موزیکال که به هر نوع موسیقی که در باغ پخش می شود، واکنش نشان می دهد و از این رو به فواره رقصان نیز معروف است. در اواخر قرن نوزدهم مجسمه هایی زیبا از چهره های به نام و معروف فرهنگی روسیه نظیر واسیلی ژوکوفسکی (Vasily Zhukovsky)، میخائیل لرمونتوف (Mikhail Lermontov)، نیکولای گوگول (Nikolai Gogol)، میخائیل گلینکا (Mikhail Glinka) و نیکلای پرژوالسکی (Nikolai Przhevalsky) نیز در محوطه این باغ نصب شدند.
باغ الکساندر در آغاز دهه 1920 به شکوه سابق خود بازگشت و در دوران محاصره لنینگراد در طی جنگ جهانی دوم با وجود اینکه ساکنان شهر نیازی وافر به هیزم داشتند حتی یک درخت هم بریده نشد.
در طی جنگ این باغ مورد حملات هوایی قرار گرفت، حملاتی که آسیب هایی بسیار جدی را برای آن در پی داشت. اما این تخریبات پایدار نماند و باغ خیلی سریع مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت و بلافاصله بعد از اتمام محاصره درب های خود را به روی عموم گشود.
چکونگی دسترسی به پارک: باغ الکساندر در پشت اداره نیروی دریایی در بالای خیابان نوسکی (Nevsky Prospekt) قرار دارد. دسترسی به این مکان با انجام یک پیاده روی 10 دقیقه ای از ایستگاه مترو نوسکی به سمت میدان کاخ امکان پذیر خواهد بود.
در دنیای ما زیبایی و حیرت آور بودن گونه های مختلفی دارند، از عجایب طبیعی گرفته تا مواردی که توسط انسان ساخته شده اند، آثاری که هنوز پایدار هستند و یا اینکه به ویرانه تبدیل شده اند. فهرست این مقاله نیز حاوی برخی از زیباترین عجایب دنیاست. از بقایای تمدن های گم شده که برخی از آنها هنوز هم رمز آلود هستند، تا شهرهای دلربا و اشیا و عناصر خیره کننده در دنیای طبعیت، تمامی این عجایب همگی در فهرست مقاله ای که مطالعه خواهید کرد حضور دارند.
حتماً تا به حال نشنیده بودید که چه کارهایی از دست خودروهای کاروان بر می آید. برای همین در این مطلب بعد از جستجو در میان خودروهای کاروان، خودروهای پیکنیکی و نمایشگاه های خودروهایی که اندازه یک خانه مجهز هستند، به دنبال مدرن ترین موارد گشتیم. فقط این را بدانید دیگر دورانی که خودروهایی مانند تصویر بالا در خیابان ها وجود داشت گذشته است.
قاره آسیا در حقیقت بزرگترین و در عین حال پرجمعیت ترین قاره جهان به شمار می آید، به طور کل این قاره فضایی معادل 44.58 میلیون کیلومتر مربع را اشغال کرده است و باید بدانید که در این فضا 4 میلیارد و 164 میلیون نفر زندگی می کنند. قاره آسیا بطور کلی متشکل از 48 کشور مستقل، 6 کشور غیرمستقل و 6 کشور وابسته می باشد.
تعیین تعداد آثار هنری که در مرکز تاریخی فلورانس به نمایش گذاشته شده اند (و در فهرست یونسکو نیز ثبت شده اند) کار ساده ای نیست؛ تهیه یک فهرست جامع از دیدنی ها و کارهایی که می توان در این شهر انجام داد، کاری دایرة المعارفی خواهد بود. مجموعه ای از موزه های سطح جهانی، مانند اوفیتزی و گالری آکادمی، روزانه هزاران بازدیدکننده را به خود جذب می کنند، اما این ها تنها بخش کوچکی از میراث پایتخت توسکانی را تشکیل می دهند.
رومانی، در گوشه جنوب شرقی اروپا، هنوز به عنوان یک مقصد گردشگری کمتر شناخته شده است. این کشور تنها بخشی از تعداد بازدیدکنندگان سایر کشورهای اروپایی مانند ایتالیا و اسپانیا را جذب می کند، اما زیبایی های طبیعی فراوانی، به ویژه در ترانسیلوانیا و در امتداد کوه های کارپات، همراه با تاریخ جذاب و فرهنگ منحصر به فرد ارائه می دهد.
در یک رویداد تاریخی برای باستان شناسی و میراث فرهنگی ایران، «مناطق پیشاتاریخی دره خرم آباد» بهطور رسمی در جلسه ۴۷ کمیته میراث جهانی یونسکو در پاریس در تاریخ ۱۱ جولای ۲۰۲۵ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. این نخستین بار است که یک سایت دوره پارینه سنگی در ایران در این فهرست معتبر قرار می گیرد و نقطه عطف مهمی در به رسمیت شناختن جهانی تاریخ اولیه بشر در رشته کوه های زاگرس محسوب می شود.