بهترین مراکز دیدنی ایران

امامزاده سید اسماعیل قدیمی ترین امامزاده در تهران و از نوادگان امام دهم، امام هادی(ع) می باشد. این امامزاده دارای یک گنبد، دو گلدسته، یک صحن، رواق، ضریح و مسجد به علاوه یک آب انبار به مساحت 1600 متر می باشد.

ناصر الدین شاه پس از بازگشت از فرانسه تصمیم گرفت خیابانی شبیه شانزه لیزه در تهران بسازد. از همین رو دستور داد تا از میان باغ مصفا لاله زار خیابانی بسازند. در آن زمان خیابان ها معمولا با نام اصناف مشغول به کار در آن راسته، نامیده می شدند.

وارطان هوانسیان یکی از معماران نام دار و سرشناس حکومت پهلوی بود. او طراحی و ساخت بنا های معروف و ارزنده ای همچون کاخ سعد آباد و سینما متروپل را در پرونده درخشان کاری خود دارد. یکی دیگر از این بنا های مشهور ساخمان جیپ است.

خانه و باغ اتحادیه تنها یادگار باقی مانده از خیابان لاله زار قدیمی است و به دلیل قدمت و معماری قاجاری اش اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. این خانه از روز های قبل انقلاب محل رفت و آمد مهمانان خارجی و نشست های سیاسی بوده است.

مسجد آقا محمود با قدمتی از دوران صفویه به دستور آقا محمود حکیم باشی، پزشک و تاجر اهل کرمانشاه، در طی یکی از اسفارش به تهران ساخته شد. او علاوه بر دستور ساخت مسجد، دستور ساخت مدرسه و آب انبار را نیز داد.

مسجد حاج رجب علی قبل از انقلاب فرهنگی سال 57 محلی برای جذب گردشگران در تهران محسوب می شد. مهمترین شاخصه این مسجد وجود اولین سقف بیضی و اولین گنبد بیضی تهران در این مسجد است. همچنین وجود چاه قرآن در این مسجد ویژگی خاص است.

پیر عطا، یکی از نوادگان امام موسی بن جعفر است و سید العلما پیر عطا نام گرفته بود. مشخص نیست وی در چه تاریخی فوت کرده اما متولی امامزاده می گوید مقبره و صحن اطراف آن حدود 250-300 سال پیش، در دوران قاجاریه بنا شده است.

این مدرسه توسط امیر یوسف خواجه بهادر، ملقب به غیاث الدین، یکی از فرماندهان دوره تیموری در دوران سلطنت میرزا شاهرخ (807-850 قمری) ساخته شد. تا مدتها به نام بانی اولی اش یوسفیه خوانده می شد اما بعدها به مدرسه دو در یا دو درب نامیده شد.

کلیسای آشوری مارگیورگیز در تهران، در سال 1961 میلادی ساخته شد. درب ورودی این کلیسا اقتباسی از دروازه شهر باستانی بابل می باشد. این کلیسا دارای یک محراب و دو اتاقک می باشد. پلان این کلیسا به صورت یک مستطیل بر روی یک سکو بنا شده است.

کلیسای حضرت ابراهیم با یک معماری مشابه معماری ایرانی در سال 1966 در خیابان جمالزاده شمالی ساخته شد. این کلیسا توسط فرقه دومینیکن ها در تهران ساخته شد و پیروان این فرقه بیشترین مراجعین به این کلیسا را تشکیل می دهند.