بهترین مراکز دیدنی ایران

یکی از بناهای آرامگاهی دیدنی شیراز، آرامگاه ابوعبدالله ابن خفیف از عرفای قرن سوم و چهارم هجری است. ابن خفیف شیرازی را با نام هایی چون شیخ السلام، شیخ کبیر و شیخ المشایخ نیز می شناسند. ابن خفیف از عرفای صوفی مسلک و بنیان گذار فرقه خفیفیه بوده است.

شهر شیراز در قدیم از چندین محله تشکیل شده بود و یکی از این محلات قدیمی و دیدنی شیراز محله گود عربان است که هنوز حال و هوای قدیمی خود را حفظ کرده است. این محله در بخش مرکزی شهر قرار گرفته و توسط خیابان های لطفعلی خان زند، کریم خان زند، توحید و بلوار زینبیه احاطه شده است.

یکی از بناهای دیدنی و زیبای شهر شیراز عمارت دیوانخانه قوام ملکی متعلق به دوره زندیه می باشد. این عمارت زیبا در نزدیکی ارگ کریم خان قرار گرفته است. عمارت دیوانخانه، محل حکومت و رسیدگی به امورات حکومتی در دوره زندیه بوده است.

قدمت چارپاخانه میبد به دوران قاجار باز می گردد و یکی از زیباترین آثار تاریخی واقع در میبد می باشد. این اثر در تاریخ 19 مرداد سال 1379 و با شماره 2767 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حمام استهریج با قدمتی مربوز به دوران قاجار و با شماره 2897 در تاریخ 5 آذر سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این حمام در سال 1380 مرمت و بازسازی شد و سپس به موزه مردم شناسی تغییر کاربری داده شده است.

مسجد بیاق خان یزد اثر به جا مانده از اواخر دوران قاجار و اوایل دوران زندیه می باشد که از نظر موقعیت جغرافیایی در تقاطع بازار زرگری محله دروازه مهریز یزد قرار گرفته و در تاریخ 5 آذر سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی ایرانی به ثبت شد.

کاروانسرای گلشن یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار است که توسط سازمان میراث فرهنگی ایران در تاریخ 18 اردیبهشت سال 1380 و با شماره 3805 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مسجد وزیر یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 7 مهر سال 1381 با شماره 6327 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد توسط سید مرتضی بن سید محمد عریضی ساخته شده است.

کنیسه یا عبادتگاه یهودیان ملا آقا بابا ملا حیدر اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3616 در تاریخ 25 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خانه بیرونی میبد که به دارالبرهان نیز معروف است، بنایی مربوط به دوره ایلخانی است که تا چندی پیش مسکونی بوده و به دست خانواده برهانی اداره می شده. اما در حال حاضر در طرح حفاظت و ساماندهی قرار گرفته است.