بهترین مراکز دیدنی ایران

استان یزد به دلیل قدمت تاریخی و فرهنگ غنی که دارد، دارای جاذبه های گردشگری، باستانی و حتی طبیعی بسیاری است که خانه اسدخان روستای مهرآباد نیز یکی از آثار تاریخی و دیدنی این استان می باشد.

بافت فرهنگی تاریخی شهرستان میبد اثری بسیار دیدنی مربوط به دوران تاریخی پس از اسلام می باشد که با شماره 3490 در تاریخ 25 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قدمت چارپاخانه میبد به دوران قاجار باز می گردد و یکی از زیباترین آثار تاریخی واقع در میبد می باشد. این اثر در تاریخ 19 مرداد سال 1379 و با شماره 2767 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خانه بیرونی میبد که به دارالبرهان نیز معروف است، بنایی مربوط به دوره ایلخانی است که تا چندی پیش مسکونی بوده و به دست خانواده برهانی اداره می شده. اما در حال حاضر در طرح حفاظت و ساماندهی قرار گرفته است.

مردمان شهر کهن یزد، که به عنوان یکی از گرم ترین شهرهای ایران شناخته می شود، همواره با خلاقیت و نبوغ خود به دنبال راه هایی بودند تا اثر کم آبی و گرمای هوا را بر زندگی خود هر چه کمرنگ تر کنند.

روستای فیروزآباد در بخش مرکزی شهرستان ابرکوه قرار گرفته و مکان های گردشگری بسیاری دارد. به دلیل اقلیم خشک این منطقه، سرداب های بسیاری در آن ساخته شده اند که سرداب فیروزآباد در کنار سرداب فتح آباد و سرداب جهانستان، از معروف ترین سرداب های این شهرستان می باشند.

خانه فاضل عراقی که امروزه به بیمارستان دادگستری معروف است متعلق به مستشار و رییس دیوان عالی دوره پهلوی به نام فاضل عراقی می باشد که در سال 1334 با 35 تخت بیمارستانی وقف شد تا به عنوان بیمارستان زنان مورد استفاده قرار بگیرد.

در زمان ناصرالدین شاه قاجار در محله فروزش بازاری قرار داشته که از تقاطع دو راسته آن چهارسوقی پدید آمده بود. چهارسوق ها معمولا سقف های گنبدی شکل دارند اما چهارسوق محله فروزش دارای یک مخروطی با هشت ضلع می باشد.

در عصر قجر حمام های زیبای زیادی در تهران ساخته می شد و حکم کافه های امروزی برای گردهمایی های دوستانه و خانوادگی را داشت. یکی از این حمام های قدیمی زیبا در عصر فتحعلی شاه قاجار در مجله پامنار تهران در نزدیکی مسجد پامنار ساخته شده است.

زورخانه پهلوان پور قدیمی ترین زورخانه فعال تهران است که از سال 1304 به همت حمزه علی پهلوان پور فعالیتش را در محله حسن آباد تهران آغاز کرد. حمزه علی پهلوان پور فردی خَیّر بود که تمام درآمدش را صرف زورخانه و نیازمندان می کرد.