بهترین مراکز دیدنی ایران

در گذشته های دور پیش از ورود به شهرها برای یافتن راه صحیح جاده ها، در میان کوه و دشت، بلندترین منطقه را انتخاب می کردند و میل یا همان برج راهنمایی را بر روی آن بنا می کردند. هدف از ساخت این ساختمان های برج مانند، راهنمایی قافله ها و مسافرین بود.

نَشتیفان شهر آسیاب های بادی از مجوعه بی نظیری برخوردار است. آسبادهای خشت و گلی نشتیفان قدمتی به بلندای تاریخ دارند و در گذشته به منظور تولید آرد و یا پمپ کرد آب مورد استفاده قرار می گرفتند. تاریخ دقیقی برای پیدایش اولین آسیاب های بادی موجود نیست.

خانه نور الله نجفی را امروزه با نام خانه مشروطه اصفهان می شناسیم. این خانه کاملا به سبک قاجار ساخته شده است و زمانی محل تجمع و تشکیل جلسات آزادی خواهان، روشنفکران و مشروطه طلبان بوده است. این خانه هم مانند سایر خانه های مشروطه در ایران اتفاقات زیادی را از سر گذرانده است.

سردر قیصریه در واقع ورودی باشکوه یکی از بازار های قدیمی اصفهان به نام قیصریه است. سردر قیصریه در گذشته از دروازه های بسیار مهم ورودی شهراصفهان بوده و اصفهان جدید را به محدوده قدیمی شهر وصل می کرده است.

وقتی در جاده نایین به اردستان حرکت کنید، در 30 کیلومتری نایین روستایی را به نام نِیِستانَک می بینید. در این روستا کاروانسرایی تاریخی وجود دارد. این کاروانسرا در دوران حکومت سلسله قاجار ساخته شده است.

سپرو نام آتشکده ای ساسانی در دل شیرکوه است و از آثار دیدنی شهرستان نایین به شمار می رود. این آتشکده به چهارطاقی شیرکوه نیز شهرت دارد. از دیگر نام های این مکان تاریخی چند صد ساله، پاکوه است و مردم محلی سپرو نیز آن را با نام چهاردری می شناسند.

در نواحی اطراف کویر مرکزی ایران مکان های گردشگری بسیاری وجود دارد. این جاذبه های تاریخی و طبیعی در حاشیه کویر همه ساله گردشگران زیادی را به سمت خود جذب می کند. یکی از جاذبه های تاریخی این ناحیه آتشکده خرم دشت است.

فتحعلی شاه قاجار در سال 1221 قمری دستور داد تا این مدرسه ساخته شود و معماری به نام محمد شفیع آن را تا سال 1229 هجری قمری ساخت. او این مدرسه را در مجموعه تاریخی بازار کاشان و به سبک مدارس آن زمان و شبیه به نمونه های هم سن در اصفهان ساخت.

کبوترخانه گلپایگان از جمله بناهای ارزشمند و شگفت انگیز استان اصفهان به شمار می رود. پیوسته کبوترخانه ها بناهایی به شمار می رفتند که علاوه بر حفاظت کبوتران از بلاهای طبیعی و دشمنان، محلی نیز برای به دست آوردن کود طبیعی از فضولات پرندگان به شمار می رفت.

مناره گلپایگان یکی از مناره های به جا مانده از دوران سلجوقی است و با 18 متر ارتفاع و 9 قرن قدمت از بلندترین مناره های ایران به شمار می رود. مناره گلپایگان 2 در دارد و در داخل آن پله قرار قرار گرفته است. قسمت های پایین و بالا مناره در برهه ای از تاریخ، تخریب شد.