بهترین مراکز دیدنی ایران

قدمت این بقعه به دوران حکومت عضد الدوله دیلمی باز می گردد. اولین بازسازی های آن توسط تیموریان صورت گرفت و در نهایت در دوران پهلوی مرمت گسترده ای روی این بقعه متبرکه به دستان هنرمند حبیب الله جوکار با سرپرستی مهندس پیروانی از معماران زبده آن دوره انجام شده است.

بقعه آخوند کرباسی اثری باقی مانده از قاجار در سال 1384 لا شماره 13906 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه که طی گذر زمان آسیب دیده بود به تازگی مرمت و بازسازی شده است.ملاجعفر کرباسی عالم و فقهی نامدار بوده که در قرن 12 هجری زندگی می کرده است.

احمد و شیخ محمد از ساکنان منطقه اسفنجرد (روستایی میان عزآباد و رستاق) بوده اند که بعدها تخریب شده. آنان به دلیل ظلم حاکم آن منطقه از آنجا مهاجرت کردند و به شهر یزد آمدند. این دو برادر عارف بسیار مورد احترام مردم بودند و در کتب تاریخی نیز از آنها نام برده شده.

بقعه ابودردا اثری باقی مانده از قرن هفتم هجری می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 13914 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. احتمال دارد که این بنا دراصل بخشی از مجموعه دارالشفای صاحبی بوده باشد.

آبش خاتون، دختر اتابک سعد بن سعد زنگی وترکان خاتون، در قرن هفتم هجری قمری ملکه ایران بوده و به عنوان تنها حکمران زن این استان شناخته می شود. ملکه آبش خاتون عروس یازدهمین پسر هلاکو خان مغول، در حدود 22 سال بر مسند پادشاهی نشست و در این بین زندگی خود را در شیراز و تبریز سپری کرد.

مقبره اعلاء اثری به جا مانده از قرن هفتم هجری قمری است که در تاریخ 26 اسفند سال 1386 با شماره 22137 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی کشور ثبت شده است.

شمس الدین محمد معروف به شمس تبریزی عارفی بزرگ و شهیر و پیرو راه مولانا در سلوک عشق در سال 1248 میلادی چشم از دنیا بست. وی در نزد اسطوره عرفان، حضرت مولانا از محبوبیت خاصی برخوردار بود تا جاییکه ایشان بخش اعظمی از غزل های دیوان شمس تبریزی را خطاب به شمس الدین تبریزی سروده است.