بهترین مراکز دیدنی ایران

خانه باغ خوشنویس یکی از آثار ارزشمند به جا مانده از دوران قاجار در شهرستان مهریز است که معماری آن تلفیقی از نمونه های معماری مناطق کویری و همچنین باغ های سرسبز ساخته شده در این شهر است که همین امر باعث جلب توجه گردشگران برای بازدید از این بنا شده است.

در نواحی اطراف کویر مرکزی ایران مکان های گردشگری بسیاری وجود دارد. این جاذبه های تاریخی و طبیعی در حاشیه کویر همه ساله گردشگران زیادی را به سمت خود جذب می کند. یکی از جاذبه های تاریخی این ناحیه آتشکده خرم دشت است.

مسجد جامع خورمیز سفلی با قدمتی مربوط به دوران قاجار و با شماره 2802 در تاریخ 16 مهر سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است.

می توان از آبشار خور به عنوان یکی از شاهکارهای خالق هستی در دل طبیعت بی بدیل جاده چالوس نام برد، واژه خور مخفف کلمه خورشید می باشد. روستای خور در ارتفاعات 2800 متری در دامنه غربی قله گندم چال آرمیده.

خینه نام روستایی در شهرستان سمیرم و قرارگیری آن در دامنه دنا سبب ایجاد طبیعت مطبوع و زیبای آن شده است. قدمت این روستا به قبل از دوران ساسانیان می رسد و حدود 7000 سال تخمین زده می شود.

تنگ خرقه از توابع روستای گردشگری خرقه از دره ای تشکیل شده و دامان خود را با لباسی مخملین از پوشش گیاهی سبز رنگ تزئین نموده است. آب و هوای مطبوع این منطقه و چشمه سارهای فراوانش سبب رشد یافتن پوشش گیاهی متنوع و رونق صنعت کشاورزی و باغداری در آن شده است.

شهرستان ساری به عنوان یکی از توریستی ترین شهرهای ایران جاذبه های طبیعی و تاریخی متعددی را در خود جای داده است. تنوع بسیار این جاذبه ها باعث شده تا این شهرستان مناسب هر نوع سلیقه گردشگری باشد.

مسجد خضر شاه یا همان مسجد چهارمنار از آثار به جامانده از قرن نهم هجری است که در سال 849 هجری قمری به دستور امیر جلال الدین خضر شاه ساخته شده است. این مسجد با نام های دیگری نظیر مسجد عالمی و مسجد میر خضر شاه نیز شناخته می شود.

مسجد جامع خویدک اثری به جا مانده از دوران تاریخی پس از اسلام می باشد. از نظر موقعیت جغرافیایی این مسجد در شمال روستای خویدک و در مجاورت با قلعه و آسیاب آبی خویدک قرار گرفته است و اتفاقا مسجد پنجه علی نیز در نزدیکی آن بنا شده است.

قلعه خویدک اثری به جا مانده از قرن های 9 و 10 هجری قمری می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با شماره 13029 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه تاریخی فضای بسیار بزرگی را شامل می شود و به نوعی خودش یک روستا به حساب می آمده است.