بهترین مراکز دیدنی ایران

شهر شیراز در بین شهرهای کشورمان دارای بیشترین تعداد آرامگاه امامزادگان می باشد. یکی از این امامزادگان بزرگوار که ارامگاه ایشان همواره محلی برای توسل و تزرع می باشد، سید تاج الدین غریب، فرزند جعفر بن فضل بن علی بن ابی طالب(ع)، هستند.

خانه موتمن الاطبا با صد و سی سال قدمت، اولین خانه سه طبقه ساخته شده در تهران است که متعلق به میرزا زین العابدین دنبلی ضرابی معروف به موتمن الاطبا اولین فارغ التحصیل مدرسه دارالفنون می باشد. وی یکی از حاذق ترین پزشکان در دربار ناصرالدین شاه بود.

مسجد زردک اردکان از قدیمی ترین مساجد شهرستان اردکان است که قدمت آن به سده 8 هجری قمری برمی گردد. این اثر در تاریخ 19 مهر 1378 با شماره ثبت 2448 به لیست میراث فرهنگی ایران اضافه شد. اهالی اردکان به این مسجد گنج گلین می گویند.

ابوجعفر محمد بن علی ملقب به قاسم از نوادگان کوچکترین فرزند امام صادق (ع) است که در بین مردم به امام زاده جعفر معروف است. نقل است که شبی والی یزد خواب پیامبر می بیند که از او میخواد یکی از نوادگانش را که در یزد اقامت کرده حمایت کند.

خانه هنرمندان در پارک هنرمندان واقع شده است. این خانه در زمان رضاشاه پهلوی پادگان بوده و تا سال 1375 جز مناطق نظامی محسوب می شده است. این خانه در زمان ریاست جمهوری احمد خاتمی با مشارکت وزارت ارشاد و شهرداری تهران تبدیل به خانه هنرمندان شد.

هرباریوم مرکزی دانشگاه تهران در پردیس علوم دانشگاه تهران در طبقه سوم قرار گرفته است. این مرکز گیاه شناسی در سال 1363 با جمع آوری 105 هزار نمونه گیاه خشک شده به منظور آشنایی دانشجویان با انواع گیاهها و محل زندگی آن ها به تلاش دکتر احمد قهرمان تاسیس و پایه ریزی شد.

استان زیبای مازندران مجموعه ای وسیع از دیدنی های طبیعی و تاریخی می باشد و همواره گردشگران بسیاری را از نقاط مختلف به سوی خود جذب می‌کند. آمل که از قدیمی ترین شهرهای آن محسوب می شود به تنهایی مقصد تعداد زیادی از این گردشگران است.

در عصر قجر حمام های زیبای زیادی در تهران ساخته می شد و حکم کافه های امروزی برای گردهمایی های دوستانه و خانوادگی را داشت. یکی از این حمام های قدیمی زیبا در عصر فتحعلی شاه قاجار در مجله پامنار تهران در نزدیکی مسجد پامنار ساخته شده است.

آرامگاه ساروتقی از آرامگاه های بسیار قدیمی اصفهان به شمار می رود. این بنا محل دفن ساروتقی اصفهانی، از افراد سرشناس صفویه بود. این مسجد هرچند صحن چندان بزرگی ندارد ولی گنبد منحصر به فردی دارد و معماری آن از نمونه های خاص آن زمان است.

خانه دهدشتی با قدمت قاجاری اش بسیاری از المان های معماری قاجار را در خود دارد. شما می توانید امضای معماری قاجار را در پنجره های چوبی عمارت با شیشه های رنگی و مشبک ببینید. عمارت دهدشتی از بیرون 3 طبقه به نظر می رسد و در طبقه دوم ایوانی ستون دار به چشم می خورد.