بهترین مراکز دیدنی ایران

مجموعه آب انبارهای احمدآباد اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9108 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مجموعه به دلیل شیب مناسب زمین در منطقه ای از احمدآباد ساخته شده است.

کاروانسرای علی آباد مربوط به دوره قاجار می شود و در کنار مزرعه علی آباد قرار گرفته است. این اثر در تاریخ 15 آذر سال 1378 با شماره 2533 به عنوان یکی از میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است. سازنده این بنا شاهزاده معارف دوست محمد ولی میرزا پسر فتحلی شاه قاجار بوده.

حمام های شهر یزد از نظر معماری از جذاب ترین سازه های این شهر و حتی کشور می باشند که متاسفانه بسیاری از آنها به دلیل عدم آگاهی رسانی ناشناخته باقی مانده یا حتی تخریب شده اند. با این حال، تعداد اندکی از آنها که سالم مانده هنوز هم گردشگران بسیاری را به سمت این شهر تاریخی جذب می کنند.

خانه موزه صبا متعلق به ابوالحسن صبا از بزرگترین موسیقیدانان ایرانی است که به وضیت وی در سال ۱۳۵۳ تبدیل به خانه موزه شده تا محلی برای آموزش موسیقی به هنر دوستان باشد. این خانه موزه دارای پنج اتاق و یک زیر زمین است.

بقعه شاه سید رضا مربوط به دوره صفوی است. این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2604 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. به علت سنگ قبری که نام شاه سید رضا بر روی آن نوشته شده است این نام را به آن داده اند.

روستاهای استان مازندران از محبوب ترین مقاصد گردشگری روستایی در سراسر ایران هستند که بازدید از مناظر جنگلی و کوهستانی آنها بی شک تجربه ای فوق العاده خواهد بود. روستای رسکت واقع در 67 کیلومتری ساری یکی از این روستاهای بسیار زیبا می باشد.

موزه مردم شناسی میمه یکی از مکان های گردشگری استان اصفهان است و قبلا در محل این موزه حمام صفویه میمه قرار داشته. این حمام در سال 1384 به عنوان موزه مردم شناسی انتخاب شد، سپس مرمت و باز سازی آن شروع شد.

دربند مجد العلما اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11618 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به دلیل وجود خانه مجدالعلما در این قسمت این دربند نیز با همین نام شناخته می شود.

در فاصله 72 کیلمتری از شهر یزد، در قبرستانی بر بالای تپه‌ها، واقع در روستای توران پشت گنبدی دیده می‌شود.این گنبد سنگی بر برجی 8 ضلعی بنا شده و از نظر سبک معماری و ساخت دوره سلجوقی یک نمونه فاخر تلقی می‌شود.

مسجد جامع آمل یکی از مساجد جامع قديمي ايراني است که مربوط به اواخر دوران صفوی بوده و بر اساس منابع ذکر شده از سال ۱۱۰۶ به دستور شاه سلطان حسین صفوی ساخته شده و خوشبختانه پس از زلزله و آتشسوزی رخ داده هنوز پابرجاست.