بهترین مراکز دیدنی جهان

می توان از این موزه هر چند کوچک به عنوان یک گنجینه واقعی نام برد، گنجینه ای با ارزش که آثار تاریخی از دوران استعمار پرتقالی، هلندی و انگلیسی را ارائه می دهد و بر روی جنایات و راه های مقابله با آنها تمرکز می کند.

پِتروسِینس یک مرکز کشف و تحقیقات در مورد علوم می باشد که داستان علم و تکنولوژی صنعت انرژی را در قالبی جذاب همراه با سرگرمی بازگو می کند. طراحی این نمایشگاه با تمرکز بر صنعت انرژی و با هدف نمایش ارتباط و تعامل آن با زندگی امروزی طراحی شده است.

گالری هنر پِتروناس توسط شرکت ملی نفت و گاز پِتروناس برای اولین بار در سال 1993 در مجتمع دایابومی (Dayabumi Complex) مقر سابق شرکت پتروناس تاسیس شد.

می توان از این موزه به عنوان یک نقطه شروع عالی برای علاقه مندان به تاریخ و هنر نام برد، مکانی زیبا با ارائه اطلاعاتی جذاب در مورد تاریخ کوآلالامپور. در طبقه همکف این موزه یک مجسمه البته با مقیاس کوچکتر از میدان مِردکا یافت می شود.

این موزه ارزش بسیاری برای دیدن دارد، حتی برای آندسته از کسانیکه خیلی مجذوب صنعت نساجی نمی شوند. چراکه این موزه در یکی از چشمگیرترین ساختمان های دوران استعماری قرار دارد.

موزه بانک مرکزی با علامت اختصاری بی اِن اِم توسط بانک ملی مرکزی در تاریخ بیست و ششم ژانویه سال 1959 تاسیس شد. این موزه در مجتمع ساسانا کیجانگ (Sasana Kijang) قرار دارد و در آن بخش هایی جذاب و سرگرم کننده مانند گالری اقتصادی، گالری اسلامی، گالری کودکان و گالری سکه شناسی یافت می شود.

می توان از گونیو به عنوان قدیمی ترین قلعه گرجستان نام برد، قلعه ای شگرف با مساحت 4.5 هکتاری که در فاصله 15 کیلومتری باتومی و در روستای گونیو در آجارا (Adjara) جای خوش کرده است. قدمت این قلعه به چندین هزار سال قبل بازمی گردد تا جاییکه برخی از باستان شناسان آن را متعلق به سده پانزده تا هفدهم قبل از میلاد می دانند.

برج فواره یا برج چاچا با ارتفاع 25 متر مربعی به کمک یک ساعت در ارتفاع 18 متری برج، مزین شده است. در اطراف این برج 4 حوض و آبنما وجود دارد، آبنماهایی که در طول روز سازنده اتفاقی جالبند، اتفاقی هیجان انگیز که به مدت 10 تا 15 دقیقه در یک روز از فواره ها به جای آب نوشیدنی سرازیر می شود.

ایده اولیه ساخت این ستون های زیبا ابتدا توسط یک دکتر محلی به نام ایوان مَکِدلیدی (Ivane Mchedlidze) مطرح شد، شخصی که در سفرش به ایتالیا از ستون های آن الهام گرفت و پروژه ساخت ستون ها در باتومی را راه اندازی کرد. این پروژه تحت نظارت و سرپرستی معمار باتومی بوگدان کِراکوزییَن (Bogdan Kirakosyan) تکمیل شد.

تاریخ ناوبری و حمل و نقل از طریق بندر باتومی به سالیانی دراز باز می گردد. از سال 1878 تا 1885 بندر باتومی به عنوان پورتو فرانکو (Porto Franco) یا بندر آزاد اعلام شد. این تصمیم با هدف افزایش حجم معاملات بندر باتومی گرفته شد، هدفی که با پیشرفت و گذشت زمان دستیابی به آن مستلزم ساختن بندری جدید بود.