بهترین مراکز دیدنی جهان

این مسجد که در سال 1989 ساخته شده در ابتدا به مسجد محمد بن زاید معروف بود. با این حال، در سال 2017 نام آن به مریم ام عیسی، که به معنی مریم مادر عیسی است، توسط شیخ محمد بن زاید آل نهیان، ولیعهد ابوظبی تغییر داده شد.

موزه پراناکان به طور رسمی در سال 2008 توسط نخست وزیر لی هسین لونگ افتتاح شد. فرهنگ پراناکان فرهنگی منحصر به فرد است که همچنان قسمتی از میراث زندگی سنگاپور می باشد. این موزه از 10 گالری تشکیل شده است که بیش از 1200 مورد از صنایع دستی چین را به نمایش می گذارد.

کلیسای سنت گرگوری که قدیمی ترین کلیسای سنگاپور می باشد در سال 1835 ساخته شده است. این کلیسا وقف سنت گرگوری، اولین راهب کلیسای ارامنه می باشد و توسط یک معمار ایرلندی، به نام جورج دی کُلمن طراحی شده است.

در موزه طراحی رد دات با با اشیایی رو به رو می شوید که هر روز به آنها نگاه می کنید اما با نوری متفاوت تر. از رمز و راز ابداعاتی که باعث آسانتر شدن زندگیمان شده اند دور شوید و یک ساعت از زندگی خود را به گشت و گذار در این موزه اختصاص دهید.

یکی از موزه هایی که توسط شهرداری کوناک افتتاح شد، موزه رادیو و دموکراسی بود که پس بازسازی مجدد خانه ای دو طبقه که توسط فحرالدین چمشیر اهدا شده بود، به روی بازدید کنندگان گشوده شد.

این مسجد که نشانه هایی از معماری هند جنوبی در نمای ساختمان که با دو برج به سبک مناره آن تعریف می شود در سال 1827 ساخته شده است. مسجد الابرار که آن را مسجد چولیا نیز می نامند در آن زمان ساختمان کوچکی داشت از این رو بسیاری آن را مسجد کلبه می نامیدند.

این کنیسه در خیابان واترلو واقع شده است و توسط اجتماع کوچک یهودیان سنگاپور ساخته شده است. معماری این بنا نیز مربوط به زمان سلطنت ملکه ویکتوریاست. با قدم گذاشتن به این کنیسه می توانید با ساکنان یهودی اولیه سنگاپور آشنا شوید.

خانه یادبود پلیس در سال 1913 و در اشرف پاشا خروجی خیابان آنافارتلار در مزارلیکباشی ساخته شده است و از سال 2004 به نام خانه یادبود پلیس ازمیر و ایستگاه پلیس آنافارتلار نامیده می‌شود. اشیاء زیادی از جمله لباس، اسلحه، لوازم جانبی و سخت افزار و اسنادی که در گذشته توسط پلیس استفاده می‌شد.

بنای تاریخی یادبود دموکراسی در جاده راچادامنوئن واقع شده و یک نماد به سبک غربی بزرگ از پذیرش دموکراسی و آزادی در تایلند است. بنای یادبود دموکراسی نقطه کانونی بلوار بزرگ اروپایی می باشد که همان راچادامنئون کلانگ (Ratchadamnoen Klang) است.

لوها پراسات (معبد راچانادرام وراویهان - Ratchanatdaram Worawihan) در سال 1846، توسط پادشاه رامای سوم و برای نوه او ساخته شد. سالن اصلی آن حاوی یک بودای طلایی نشسته است که توسط چندین بودای کوچکتر دیگر احاطه شده و نقاشی های دیواری زیبایی نیز بر روی دیوارها نقش بسته است.