بهترین مراکز دیدنی جهان

مسجد حضرت محمد یا سینیگ گالا (Siniggala) یا برج آسیب دیده نام مسجدی است که در قرن یازدهم در شهر قدیمی باکو بنا گردید. از این مسجد به نام سینیگ گالا نیز که نام مناره اش است، یاد می شود. روایت اعطای این نام به مسجد به سال 1723 باز می گردد زمانیکه نیروهای روسی با 15 کشتی جنگی از کرانه های دریا به شهر حمله ور شدند.

مسجد حصار که یکی از مساجد واقع شده در بازار تاریخی کمرالتی است، علاوه بر میهمانخانه کیزلاراگاسی، در بازار خود با مغازه هایی نظیر لحاف دوزان، فروشندگان روغن و سازندگان پنیر احاطه شده است.

مسجد حالاچ محموت یا حلاج محمود در منطقه اولوس آنکارا قرار دارد. این ساختمان امپراتوری عثمانی که با یک گنبد واحد و بدون مناره ساخته شده است، در ابتدا به عنوان یک مسجد طراحی شد و مورد استفاده قرار گرفت و پس از بازسازی اخیر یک منبر چوبی هم به آن اضافه شد.

ساخت و ساز این مسجد قابل توجه توسط پژوهشگر بزرگ حاجی وزیر زاده در سال 1988 آغاز گردید. مجتمع حاجی وزیرزاده با ظرفیت 10 هزار نفر در مرکز شهر قرار گرفته و شامل دفتر نشریه، مهمانخانه و دفتر مجتهد می باشد. این مسجد دارای دو مناره با سه بالکن می باشد.

حاجی بایرام ولی مسجدی در شمال غربی قلعه آنکارا و در محدوده منطقه اولوس بوده و به همراه مسجد کوجاتپه یکی از مشهورترین مساجد آنکارا است. این مسجد در دوره امپراتوری عثمانی در قرن پانزدهم میلادی ساخته شده و نام آن برگرفته از شاعر ترک، حاجی بایرام ولی است.

این مسجد در سال 1846 ساخته شده است و به نام بانوی مالایی خیرخواهی که هزینه ساخت آن را اهدا کرده بود نامگذاری شد. این بانوی تاجر مسلمان زنی ثروتمند بود که در سال 1800 به سنگاپور آمد. این مسجد با ترکیبی از طراحی زیبای سبک مالایی و استعماری ساخته شده است.

از آنجاییکه مسجد جمیرا یکی از نمادهای شهر دبی به حساب می آید، پس یکی از نقاطی است که باید حتماً از آن دیدن کرد. این مسجد بزرگترین مسجد امارات متحده عربی نیست، ولی یکی از معدود مساجدی است که درب هایش به روی غیر مسلمانان نیز باز می باشد.

در قرن هجدهم با فتح عربستان میزان تراکم و جمعیت مسلمانان در تفلیس افزایش یافت. با توجه به گفته های پّلاتون لوسِلیانی (Platon Ioseliani) تاریخ نویس گرجی اولین مسجد مسلمانان شیعه در قرن شانزدهم و در مکان یک کلیسای مسیحی که توسط سلطان سلیمان تخریب شده بود، بنا گردید. اما این مسجد در طی پروژه ساخت پل مِتِخی در سال 1950 از بین رفت.

فقط در استانبول یک مسجد 400 ساله را جدید می نامند. در طراحی مسجد جدید که به سال 1597 بر می گردد از مسجد بلو و مسجد سلیمانیه الهام گرفته شده است. این مسجد بر روی یک تپه، در ابتدای گلدن هورن (شاخ طلایی) و نزدیکی پل گالاتا و بازار ادویه واقع شده است که چشم انداز بندر اِمینون را دارد. امروزه کبوتران محلی بر روی طاق و گنبد زیبای آن خانه می سازند. داخل این بنا با برگ های طلایی، کاشی های ایزنیک (نام شهری در ترکیه) و سنگ های مرمر تراش خورده تزئین شده است.

می توان از مسجد جامع (اولو جامی) به عنوان بازمانده ای از مسجد بزرگ وان نام برد، ساختاری که تنها دیوارهای اصلی و نیمی از مناره پایینی از آن باقی مانده اند و قدمتش به دوران سلجوقیان و قرن دوازدهم بازمی گردد. قدمت این ساختار به دوران سلطان قرا یوسف قراقویونلو باز می گردد.