بهترین مراکز دیدنی جهان

مسجد کوجاتپه بزرگترین مسجد در آنکارا بوده و بین سال‌های 1967 تا 1987 در محله کوجاتپه در کیزیلای ساخته شده است. وسعت و موقعیت عالی این مسجد باعث شده که به مکانی برجسته تبدیل شود، به طوری که تقریبا از هر نقطه در مرکز آنکارا قابل دیدن است.

این مسجد، در بازار تاریخی کمرالتی در منطقه ای به نام کستانه پازاری (بازار شاه بلوط)، که در آن فروشگاه های ادویه، فروشگاه های لباس و فروشگاه های غلات وجود دارد، توسط پسر امین، حاجی احمد آقا در سال 1663 ساخته شده.

مسجد کاپو در خیابان تِوفیکیه (Tevfikiye) در مرکز شهر قونیه قرار گرفته، مسجدی با نام اصلی احیاییه (Ihyaiyye mosque) که به دلیل قرار گرفتنش در اطراف یکی از دروازه های قلعه قونیه مسجد کاپو نامیده شد. این مسجد در سال 1811 به خاطر فروریزش توسط اسنلیزاده سید عبدالرحمان از نو ساخته شد.

مسجد جامع یکی از قدیمی ترین مساجد سنگاپور می باشد که در خیابان سَوت بریج در محله چینی ها و منطقه مرکزی سنگاپور قرار گرفته است. این مسجد در سال 1826 تاسیس شده است و در میان اجتماع مسلمان تامیل به مسجد چولیا و پریا پالی به معنی مسجد بزرگ مشهور می باشد.

مسجد حصار که یکی از مساجد واقع شده در بازار تاریخی کمرالتی است، علاوه بر میهمانخانه کیزلاراگاسی، در بازار خود با مغازه هایی نظیر لحاف دوزان، فروشندگان روغن و سازندگان پنیر احاطه شده است.

مسجد حالاچ محموت یا حلاج محمود در منطقه اولوس آنکارا قرار دارد. این ساختمان امپراتوری عثمانی که با یک گنبد واحد و بدون مناره ساخته شده است، در ابتدا به عنوان یک مسجد طراحی شد و مورد استفاده قرار گرفت و پس از بازسازی اخیر یک منبر چوبی هم به آن اضافه شد.

ساخت و ساز این مسجد قابل توجه توسط پژوهشگر بزرگ حاجی وزیر زاده در سال 1988 آغاز گردید. مجتمع حاجی وزیرزاده با ظرفیت 10 هزار نفر در مرکز شهر قرار گرفته و شامل دفتر نشریه، مهمانخانه و دفتر مجتهد می باشد. این مسجد دارای دو مناره با سه بالکن می باشد.

حاجی بایرام ولی مسجدی در شمال غربی قلعه آنکارا و در محدوده منطقه اولوس بوده و به همراه مسجد کوجاتپه یکی از مشهورترین مساجد آنکارا است. این مسجد در دوره امپراتوری عثمانی در قرن پانزدهم میلادی ساخته شده و نام آن برگرفته از شاعر ترک، حاجی بایرام ولی است.

بنایی که اسم واقعی آن مسجد حاجی حسین است، به دلیل منطقه باش اوتوراک در کمرالتی، جایی که در آن واقع شده است، زمانی به این نام شناخته می‌شد. این سازه که در سال 1652 ساخته شده به شکل دو طبقه است و دقیقا مانند مساجد شادیروان و کستانه پازاری (بازار شاه بلوط) می‌باشد.

می توان از مسجد جامع عزیزیه به عنوان نمونه ای برجسته از معماری اواخر دوران عثمانی نام برد، مسجدی واقع در مرکز شهر قونیه که در طی سال های 1671 تا 1676 توسط سیخ احمد (Shayh Ahmed) داماد مصطفی پاشا ساخته شد. بنای این مسجد در اثر آتش سوزی تخریب شد اما با کمک مادر سلطان عبدالعزیز مرمت و بازسازی گردید.