مرتب سازی براساس:
چاوش تپه نام یک ساختار باستانی در استان وان است که از آن به عنوان قلعه هایک نیز یاد می شود، ساختاری با دو بخش مجزا شامل قصر امپراطوری اوراتو و بخش پایینی همراه با ساختمان هایی متعدد. قصر آن در دوران سلطنت و قدرت ساردوری دوم در طی سال های 764 تا 735 قبل از میلاد ساخته شد.
در ایروان دو گورستان محبوب وجود دارد، گورستان هایی که از آنها به عنوان جاذبه ارمنستان نیز یاد می شود. گورستان پانتئوم کومیتاس در خیابان آرشاکونیاس در جنوب غربی حومه ایروان قرار گرفته و از پیکر بی جان بسیاری از چهره های برجسته ارمنی حفاظت می کند.
کلیسای سنت آنا به عنوان یک کلیسای رسمی ارمنی در ناحیه کنترون در مجاورت کلیسای قرن سیزدهمی کاتاقیکه قرار گرفته، کلیسایی که برای اولین بار در قرن پانزدهم درب های خود را به روی بازدیدکنندگان گشود. در تاریخ چهارم ژوئیه سال 2009، پروژه ساخت آن و مجتمع مجاورش توسط گارگین دوم کلید خورد.
استحکامات شهری از دوران قدیم و باستانی تا امروزه تغییرات زیادی کرده، در دوران کهن از دیوارها و برج های مرتفع به عنوان ساختارهای مستحکم استفاده می کردند اما امروزه فرم و ساختار آنها به طور قابل توجهی تغییر نموده ولی خوشبختانه هنوز هم آثاری از نمونه های تاریخی برای اثبات الگوهای شهرهای قدیمی یافت می شود.
می توان از صنایع دستی و هنرهای چوبی به عنوان یکی از محبوب ترین علایق هنری مردم نام برد، تا جاییکه شاید عدم استقبالش از طرف مردم تا کنون پیش نیامده است. این آثار به لطف اهمیت و تاریخچه شان همیشه برای مردم جذاب بوده و نظر آنها را به خود جلب کرده.
خط مترو زیرزمینی ایروان برای اولین بار در روز هفتم مارس سال 1981 افتتاح گردید، مسیری با 10 ایستگاه که می توان از آن به عنوان سریع ترین راه برای گشت و گذار در شهر نام برد. قطارهای آن در ساعات شلوغی هر 5 دقیقه یکبار و در ساعات خلوتی هر 10 دقیقه یکبار حرکت می کنند.
این پل در سال 1945 بنا گردید و به پاس پیروزی در جنگ جهانی دوم، پل پیروزی نام گرفت. این پل جذاب با طول 200 متری در ارتفاع 34 متری بر فراز رودخانه قرار گرفته است. ساختار اولیه آن در اثر وقوع زمین لرزه ای که در سال 1679 اتفاق افتاد، کاملا تخریب گردید اما در سال 1830 بعد از تسخیر ایروان توسط روسیه بازسازی شد.
با بازدید از این موزه به دنیایی متفاوت از رنگ و نقش فرش های دست بافت و عتیقه سفر کنید و در فضایی دوست داشتنی با تاریخچه آنها آشنا شوید. این موزه با ارائه نمایشگاه هایی اختصاصی و خانوادگی در عرصه فرش های باکیفیت ارمنی پذیرای علاقمندان به این هنر بی بدیل خواهد بود.
می توان از موزه مانتاداران به عنوان افتخار ارامنه و حافظ یکی از کهن ترین خزانه های کتاب در جهان نام برد. این مرکز اسناد مکتوب با ساختمانی بسیار شبیه به یک کلیسای جامع در بالای یکی از معروف ترین خیابان های ایروان قرار گرفته است. منظور از مانتادران در واقع همان حافظ الفبای نوشتاری در متون ارمنی است.
این موزه در سال 1976 با هدف نگهداری و نمایش آثار به جامانده از هنرمند بزرگ و صاحب سبک ارمنستان مارتیروس ساریان تاسیس گردید. در واقع می توان از این موزه به عنوان میراثی ماندگار از این هنرمند شهیر نام برد، میراثی که از وی به جا مانده و در حال حاضر از 240 نمونه تکمیل شده با خلاقیت بی انتهای این استاد شهیر حفاظت می کند.