بهترین مراکز دیدنی ایران

یکی از مناطق بکر ییلاقی که گردشگران داخلی و خارجی علاقمند به سنگ نوردی حتما به آن مراجعه می کنند، آبشار «ارتکند» یا تفرجگاه «خنک رود» است. این تفرجگاه آبشارها و غارهای زیبایی دارد. رود ارتکند از کوه هزار چشمه سرچشمه می گیرد و از آبادی ارتکند عبور می کند.

استان چهار محال و بختیاری در مرکز رشته کوه های زاگرس قرار گرفته و جاذبه های گردشگری متعددی نظیر رودخانه، جنگل و آبشارهای خیره کننده ای را در دل خود جای داده است. با توجه به قرار گرفتن این استان در ارتفاعات تعداد زیادی چشمه و رودخانه از آن نشات گرفته اند.

دریاچه زیبای کوه گل در شمال بویر احمد، در شمال غربی شهر گردشگری سی سخت در نزدیکی تپه کوه گل قرار گرفته است. دریاچه ای زیبا که می توان از آن به عنوان یکی از زیباترین بخش های استان نام برد، جاییکه با گونه هایی متفاوت از انواع گل های وحشی و زنبق هایی دیدنی پوشانده شده.

آبشار اخملد با چندین هزار سال قدمت در دره ای میان رشته کوه های بینالود قرار دارد. دیواره های این دره با 200 تا 300 متر ارتفاع چندین آبشار را در خود جای داده اند و 4 آبشار آن دائمی هستند. جنس دیواره ها از آهک است و در آن حفره های عمیقی با ریز آبشارها ایجاد شده.

جنگل و آب، صدای دلنشین پرندگان و جریان رودخانه این همان چیزی است که در کنار آبشار ولیلا می توان نظاره گرشان باشید. این آبشار کوتاه مرتبه، از مناطق گردشگری استان زیبای سوادکوه به شمار می رود و در میان جنگل هزار رنگ و مینیاتوری انجیلی قرار گرفته است.

آبشارهای لونک در قلب طبیعت بهشت گونه و افسون گر گیلان آرمیده، آبشاری فوق العاده که در دل جاده سیاهکل- دیلمان قرار گرفته و تصویری شگرف و فریبا را خلق نموده است. زیبایی های این آبشارها و مناطق اطرافش تا حدی بی بدیل و شگفتی آور است که باور کردن واقعی بودنشان کمی دشوار خواهد بود.

آبشار افرینه در استان لرستان و در مسیر بین خرم آباد تا پل دختر قرار گرفته، آبشاری زیبا که در روستایی به همین نام خودنمایی می کند و در فصول بهار و تابستان نظر بسیاری از گردشگران را به خود جلب می نماید.

به طبیعت بکر سوادکوه می رویم و با یکی دیگر از جاذبه های گردشگری چشم نواز آن آشنا می شویم. سد لفور یا همان سد البرز، این جاذبه گردشگری زیبا است. دیدنی های سد لفور از ابتدای جاده های منتهی به آن با درختان سر به فلک کشیده و کهنسال سوادکوه آغاز می شود.

درمیان دهه 50 خورشیدی تصمیم بر احداث سدی بر روی دریاچه طالقان شد، اما این سازه، سد اصلی طالاقان نبود چراکه با گذشت نزدیک به 30 سال، در فروردین ماه 1381 خورشیدی عملیات ساخت سد آغاز شد و در نهایت در سال 1385 مور بهره برداری قرار گرفت.

در حاشیه جاده کلات نادری آبشاری با ارتفاع 20 متر وجود دارد و دمای آن معمولا 30 تا 35 درجه است. به جهت همین حرارت قابل توجهش به نام «آب گرم» شناخته می شود. پایین این آبشار با کوه های انجیرک و کم آسیاب و کوه آب گرم احاطه شده است.