بهترین مراکز دیدنی ایران

موزه ملی هنرهای ملی ایران که به جرات می توان گفت یکی از زیباترین موزه های ایران است در میدان بهارستان قرار گرفته است. محل موزه باغ نگارستان است که در زمان فتحعلیشاه دارای یک ساختمان حوضخانه بوده که به همین دلیل به آن حوضحانه باغ نگارستان نیز می گفتند.

در سال 1396 بود که جاثلیق اعظم آرام اول، تصمیم گرفت بخشی از کلیسای مریم مقدس را تبدیل به موزه نماید و آن را به نام آرداک مانوکیان اسقف چهل ساله ارامنه نامید. تمام اشیایی که در این موزه نگهداری می شوند از طرف ارامنه به این موزه اهدا شده است.

یکی از مزایای موزه ها امکان سفر به گذشته است. سرعت رشد علم و تکنولوژی به قدری زیاد شده است که اشیایی که تا همین چند سال پیش بسیار جدید و مدرن به نظر می رسیدند امروزه بسیار ابتدایی اند. در موزه پمپ بنزین دروازه دولت اولین دستگاههای پمپ بنزین تا جدیدترین آنها به نمایش عموم گذاشته شده است.

موزه آبگینه و سفالینه پربازدید ترین موزه ایران است که سالانه دو میلیون خارجی از آن بازدید می کنند. در این موزه هنر شیشه و سفال به نمایش گذاشته شده است. قدیمی ترین اشیا شیشه ای و زیور آلات استفاده شده توسط ایرانیان هزار سوم قبل از میلاد در این موزه قرار دارد.

کتابخانه و موزه ملی ملک یکی از شش کتابخانه بزرگ کشور با موضوع نسخ خطی است که توسط فردی به نام حسین ملک تاسیس شد و در سال 1316 به همراه محل کتابخانه وقف آستان قدس رضوی گردید. حسین ملک این مجموعه را در خانه خود ایجاد کرده بود.

این آب انبار مربوط دوره صفوی و در کوچه‌ای به همین نام (کوشک نو) قرار دارد. این محله از قدیمی‌ترین محلات یزد است که قدمت آن به قرن دوم هجری باز می‌گردد و از آن در کتب تاریخی بسیار نامبرده شده.

در ضلع شمالی میدان امیر چخماق، خانه ای منحصر به فرد قرار دارد. خانه کلاهدوزه‌ها که در سال 79 به موزه آب تبدیل شده است. این خانه قجری در سال 1266 به دستور تاجر نامدار یزد سید علی اکبر کلاهدوز و به دست معماران زبردست یزدی ساخته شده.

از زیباترین آثار و مجموعه های تاریخی یزد، مجموعه خان است که شامل بازار، حمام و میدان می شود. این مجموعه یادگاری از دوره قاجار است. حمام خان مختص بزرگان و خوانین شهر یزد بوده و در بازسازی ای که در آن انجام شده تزیینات و گچ بری های خاصی نیز به آن اضافه شده‌.

کاخ ابیض یا موزه مردم شناسی یکی از کاخ های موجود در مجموعه کاخ گلستان می باشد که از سال 1347 تا کنون به موزه مردم شناسی اختصاص یافته است. موزه ای که در آن سبک زندگی مردم ایران در زمان قاجار را به تصویر کشانده است.