بهترین مراکز دیدنی ایران

مجموعه شهدای فهرج مربوط به سده 9 هجری قمری است که در روستای فهرج قرار دارد. این بنای تاریخی با شماره 2444 در تاریخ 18 آبان 1378 در لیست میراث فرهنگی ایران قرار گرفت. این اثر عجاب انگیز مجموعه ای از بناهای ویران شده نظیر مقبره، مدرسه و خانگاه است.

شیراز شهر شعر و شاعری است و از دیدنی های آن می توان به مقبره و آرامگاه های شعرای بزرگ اشاره کرد. یکی از این شاعران خواجوی کرمانی، از شاعران دوره ایلخانان مغول است. مقبره خواجوی کرمانی در دامنه کوه صبوی یا باباکوهی و در نزدیکی دروازه قرآن و چشمه رکن آباد قرار دارد.

ابو بشر عمرو ابن عثمان یکی از دانشمندان زبان شناسی ایرانی و نگارنده اولین کتاب علم صرف و نحو زبان عربی بوده و با نام سیبویه شناخته می شده. به همین جهت به سیبویه نحوی نیز معروف می باشد. ویه به معنای منسوب به چیزی بودن است و سیبویه به معنای منسوب به سیب است.

شهر شیراز در بین شهرهای کشورمان دارای بیشترین تعداد آرامگاه امامزادگان می باشد. یکی از این امامزادگان بزرگوار که ارامگاه ایشان همواره محلی برای توسل و تزرع می باشد، سید تاج الدین غریب، فرزند جعفر بن فضل بن علی بن ابی طالب(ع)، هستند.

آرامگاه ملا علی کرم اثری باقی مانده از قرن نهم هجری قمری می باشد که با شماره 6307 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مقبره که ارزش مذهبی دارد متعلق به ملا علی کرم، خواهرزاده کریم خان زند می باشد.

آرامگاه شیخ عبدالله مروست یزد با قدمتی که به دوران صفوی باز می گردد و با شماره 2769 به عنوان یکی از آثار ملی ایران توسط سازمان میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است. این بقعه در گذشته محلی خانگاه مانند بوده که بعدتر به مزار تبدیل شده است.

در محله دولاب و سلیمانیه در محوطه گورستان روس و یونان آرامگاهی با سبک معماری روسی به چشم می خورد که معمار آن نیز نیکلای مارکف روسی است. به دلیل اینکه هیچ قبری در این آرامگاه وجود ندارد دو روایت در مورد صاحب این آرامگاه وجود دارد.

پیر عطا، یکی از نوادگان امام موسی بن جعفر است و سید العلما پیر عطا نام گرفته بود. مشخص نیست وی در چه تاریخی فوت کرده اما متولی امامزاده می گوید مقبره و صحن اطراف آن حدود 250-300 سال پیش، در دوران قاجاریه بنا شده است.

مقبره پیر علمدار با قدمتی بیش از 10 قرن یکی از این آثار ارزشمند محسوب می شود. این آرامگاه مدور یکی از ابتدایی ترین مقبره ها به شمار می رود و دومین برج ایران است. آرامگاه پیر علمدار محل دفن ابو جعفر محمد بن ابراهیم، پدر ابوحرب بختیار، از فرمانروایان حکومت آل زیار است.

ایران از جمله کشورهایی است که بناهای مقره ای متنوعی را با معماری های منحصر به فرد در خود جای داده است. آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی یکی از این بناها است و مقبره عارف بزرگ انتهای قرن 4 قمری و اوایل قرن 5 قمری است.