بهترین مراکز دیدنی ایران

امام زاده سید محمد هفتادر اثری به جا مانده از اواخر دوران صفوی می باشد که با شماره 2895 در تاریخ 5 آذر سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

امامزاده نورالدین احمد اثری به جا مانده از دوران صفوی است که با شماره 6314 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این امامزاده به امامزاده پاگنده نیز مشهور است.

زیارتگاه پیربابا شرف الدین اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره 8565 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

زیارتگاه پیر هریشت اردکان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد. این اثر ارزشمند در دامنه کوه هایی کم ارتفاع قرار گرفته است که بر اساس اعتقاد زرتشتیان این محل جایی بوده است که یکی از کنیزهای بانوی یزدگرد ساسانی در آن غیب شده است.

بقعه سادات قل هو اللهی یزد یکی از زیارتگاه های مورد علاقه مردم این شهر است، چراکه آنها معتقدند اگر کسی هزار بار سوره توحید را در این زیارتگاه بخواند به حاجتش خواهد رسید. این بقعه تاریخی در واقع مزار شاه ولی و همچنین سه تن از سادات قل هو اللهی می باشد که از قرن نهم هجری باقی مانده است.

تکیه تجریش نام تکیه بزرگی در میدان تجریش است و به خاطر موقعیت مکانی خود، به این نام خوانده می شود. تکیه تجریش در کنار امام زاده صالح و پاساژ تجاری قرار دارد و جزو اماکن دیدنی این محدوده به شمار می آید. تکیه تجریش پلان مستطیلی در 2 طبقه دارد.

امامزاده صالح فرزند امام موسی کاظم است که روزانه پذیرای 30 هزار زائر از اقصی نقاط کشور می باشد. حرم امامزاده صالح سه درب ورودی دارد که درب شمالی و شرقی آن در بازار تجریش قرار گرفته و درب غربی در پایانه مسافر بری درون شهری قرار دارد. درب شمالی همیشه به روی زوار باز است.

چاه دستکن مرنجاب یکی از چاه های مطرح و جذاب کشور است، زیرا در دل کویر و شوره زار، آب شیرین دارد. آب شیرین این چاه به خاطر فیلتر های ماسه ای است. عبور آب از خلال ماسه های باعث فیلتر شدن نمک ها و باقی ماندن آبی گوارا می شود.

حدفاصل خیابان ناصر خسرو تا خیابان ری محله ای بزرگ به نام عولادجان قرار دارد که محله امامزاده زید بخشی از آن است. این محله تاریخی که جای جای آن را آثار باستانی و ماندگار تاریخی پر کرده است اسم خود را از امامزاده ای که در آن آرمیده، برگرفته است.

تکیه نفرآباد واقع در شرق حرم عبدالعظیم حسنی در زمان شاه عباس دوم صفوی ساخته شده است. قدمت این تکیه به بیش از 400 سال می رسد کاشی کاری سر در این تکیه مربوط به شهادت علی اکبر فرزند امام حسین می باشد.