بهترین ایران

در سال 1396 بود که جاثلیق اعظم آرام اول، تصمیم گرفت بخشی از کلیسای مریم مقدس را تبدیل به موزه نماید و آن را به نام آرداک مانوکیان اسقف چهل ساله ارامنه نامید. تمام اشیایی که در این موزه نگهداری می شوند از طرف ارامنه به این موزه اهدا شده است.

مردان نمکی به 6 مومیایی کشف شده از معدن نمک چهرآباد زنجان می گویند. این مومیایی ها طی سال های مختلف و در پس حفاری های صورت گرفته برای رسیدن به نمک، به طور غیر منتظره ای کشف شده اند. قدمت این مومیایی ها به زمان هخامنشیان و ساسانیان باز می گردد.

ارامنه، همسایه های شمالی کشور ما بودند، برخی از این مردمان به ایران کوچ کردند و شاه عباس صفوی در پی اهداف خود برای جدا کردن سایر ادیان از اسلام دستور داد ارامنه به اصفهان کوچ کنند. آنها پس از رسیدن به اصفهان در محله جلفا کنونی اسکان یافتند.

موزه قزوین گنجینه ای گرانبها از هزاران سال پیش تا به امروز است. در هر بخش از این مجموعه شاهد دسته بندی های متنوعی از ظرف های سنگی، سفالی و فلزی گرفته تا سکه ها و سلاح های جنگی،خواهید بود. بیشتر قسمت های این موزه در بردارنده اشیا متعلق به شهر قزوین می باشد.

این امارت در گذشته از نظر حکومتی مکان بسیار مهمی بوده اما با سقوط سلسله قاجار، از آن به عنوان اداره دارایی و فرهنگ استفاده می شده تا بالاخره در سال 1370 سازمان میراث فرهنگی این خانه زیبا را خریداری و سپس بازسازی کرد. در سال 1380 امارت امیرنظام گروسی تبدیل به موزه قاجار شد.

موزه فردوسی ابزار، لوازم و آثاری که از دوران فردوسی و در توس کشف شده به نمایش می گذارند. به عنوان مثال می توان انواع شاهنامه را نام برد: شاهنامه چاپ فلورانس، شاهنامه 73 کیلوگرمی اهدایی موسسه امیر کبیر و مواردی دیگر. موزه فردوسی دارای چهار بخش می باشد.

موزه علوم، فنون، آموزش و پرورش در بخش های مختلف علوم و فنون با هدف ارتقا انگیزه دانش آموزان، دانش پژوهان و فرهنگیان و همچنین رشد آگاهی و شناخت افراد از جنبه های مختلف علوم تاسیس شده است.

برای آشنایی با موقعیت شهر مشهد و طبیعت آن می توان به موزه تاریخ طبیعی مراجعه کرد. این موزه به کمک مرکز تربیت معلم شهید بهشتی در سال 1377 افتتاح شد. موزه دارای دو طبقه است و شامل 4 سالن و 24 غرفه می باشد.

موزه عصر آهن یکی از شگفت آورترین موزه های کشور بوده و اجسادی با قدمت چهار هزار سال در آن همراه با لوازم زینتی خود دفن شده اند که دارای ارزشی جهانی است. این موزه به عنوان اولین موزه صحرایی ایران شناخته شده است.

عصارخانه در لغت به محلی برای عصاره گرفتن و روغن کشی گفته می شود و در آن روغن دانه های مختلف مانند کرچک و بزرک و آفتاب گردان گرفته می شود. عصارخانه را می توان نماد صنعت و مهندسی دوران گذشته دانست.