بهترین مراکز دیدنی جهان

مسجد احمد حمدی اکسکی یا مسجد آکساکی، مسجدی است که به یاد رئیس سابق امور مذهبی احمد حمدی اکسکی، واقع در چهارراه بیلکنت جاده اسکی شهیر، جنب ریاست امور مذهبی ساخته شده است.

ابی حنیفه یک مسجد اهل سنت و میراث تاریخی پایتخت عراق محسوب می شود. مسجد ابی حنیفه در منطقه الادهمیه قرار دارد و بین سال های 985 و 986 ساخته شده است. مساحت این مسجد 10 هزار متر مربع است و می تواند همزمان بیش از 5 هزار بازدید کننده را در خود جای دهد.

مسجد جامع ابن بتوته اولین مسجد در میان عبادتگاه های مختلف در مجموعه عبادتگاهی پوجا ماندالا در نوسا دوآ می باشد. این مجموعه شاید تنها نمونه در نوع خود در جهان است که اینچنین وجود مذاهب مختلف را در کنار هم ارج می نهد.

این مسجد بین سال‌های 1312 تا 1313 توسط آیدین اغلو محمود بی ساخته شده و دارای ویژگی‌های سبک معماری سلجوقیان آناتولی است. منبر مسجد که دارای یک محراب با کاشی لعاب دار است، نمونه ای بی نظیر از نجاری ترکی محسوب می شود.

این مسجد بزرگ بخشی از مجموعه نظامی کودام اودایانا در بالی، درست در مرکز شهر دنپاسار است. آگونگ سودیرمان بزرگترین مسجد در بالی است که دارای وسیعترین محوطه در مقایسه با سایر مساجد این جزیره است.

مسجد آزادی که به زبان ترکی به آن کورتولوش جامی می گویند، قبلا کلیسای جامع سنت ماری یا کلیسای مادر مقدس خدا بود و در منطقه تپه باشی در گازیانتپ ترکیه واقع شده است. این کلیسا به عنوان یک کلیسای ارمنی ساخته شد، اما پس از نسل کشی ارامنه به مسجد تبدیل گشت.

مسجد اژدر بِی (Ajdarbey) به عنوان یک بنای تاریخی در شمال مرکز شهر باکو قرار گرفته، پروژه ساخت و سازش از تاریخ دوم مارس سال 1912 آغاز گردید و در سوم دسامبر سال 1913 به پایان رسید. طراحی آن توسط معمار زیور بِی احمد بی اف (Zivar bey Ahmadbeyov) صورت گرفت.

تاریخ همیشه با افتخار به ستایش علاءالدین کیقباد می پردازد، بزرگمردی شهیر، روشنفکری محافظه کار در مورد فعالیت های هنری، فرمانده ای ماهر و یک هنرمند متخصص. او کسی است که از استاد فلسفه و عرفان، مونالا دعوت کرد که به قونیه بیاید، البته دعوت وی به قونیه مهم ترین کارش نبود.

مسجد آیاصوفیه کوچک استانبول که به ترکی آن را کوچیک ایاصوفیا جامی می نامند در فاصله 10 دقیقه ای از مسجد بلو (آبی) در محله سلطان احمِت قرار دارد و در دهه 530 به عنوان یک کلیسا برای امپراطور روم شرقی ژوستینین و همسرش تئودورا ساخته شده بود. معماری این بنا مطابق با معماری آن دوره است و با گنبدی بزرگ مشابه مسجد ایاصوفیه می باشد و به نظر می رسد در حوالی سال 1500 زمانی که به مسجد تبدیل شد ایاصوفیه کوچک نام گرفت.