بهترین مراکز دیدنی ایران

این مجموعه به دست امیر جلال الدین چخماق که از سرداران تیموری بود در سده هشتم خورشیدی و با همکاری همسر وی فاطمه خاتون که مقبره او نیز در ضلع شمالی این مکان قرار دارد ساخته شد. او این بنا را برای رونق بخشیدن به یزد ساخت.

مسجد جامع اردکان که یک بنای خشتی گلی ۵۰۰ ساله متعلق به قرن دهم هجری شمسی است، در بافت تاریخی شهر اردکان و بازاز چهارسوق قرار دارد. این بنا در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۲۳۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده.

مسجد جامع عقدا در ۷۴ کیلومتری نایین و در حاشیه جاده یزد - اصفهان قرار دارد. این مسجد دارای دو بخش گرمخانه برای فصول سرد و ایوان تابستانه برای روزهای گرم سال است. این ایوان تابستانی در ده سال اخیر ساخته شده.

مسجد حاج محمد سعیدا چرخاب، در دوره قاجار در قلب شهر اردکان ساخته شده است، که در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی کشور با شماره 1973 به عنوان آثار ملی به ثبت رسید. این مسجد از موقوفات حاج رجبعلی اردکانی می باشد.

مسجد هلاکو اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7755 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد هلاکو بنایی خشتی می باشد که در دو طبقه ساخته شده است و هر یک از طبقه های آن دارای یک اتاق می باشند.

مسجد حاج محمدحسین که اولین مسجد آجری شهر و ساخت دوران صفویه است به همت و هزینه حاج محمدحسین، تاجر اردکانی بنا شده. این مسجد تنها ساخته او نیست، بلکه مدرسه، بازار، چهارسوق، تیمچه و آب انبار نیز از دیگر وقف‌های اوست.

در زمان حکومت صفویه مساجد بسیاری در اصفهان ساخته شدند، یکی از این مساجد در محله قدیمی لنبان است. این مسجد روی خرابه های مسجدی ساخته قرن 8 قمری و در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده است.

سلیمان خان رکن الملک، نایب الحکومه ظل السلطان بود و او را با لقب رکن الملک می شناختند. مسجد رکن الملک نیز در سال 1325 قمری توسط او ساخته شد. این مسجد در ابتدا مسجد اقصا نامیده می شد ولی با نام سازنده خود یعنی رکن الملک شناخته شد.

کلیسای آشوری مارگیورگیز در تهران، در سال 1961 میلادی ساخته شد. درب ورودی این کلیسا اقتباسی از دروازه شهر باستانی بابل می باشد. این کلیسا دارای یک محراب و دو اتاقک می باشد. پلان این کلیسا به صورت یک مستطیل بر روی یک سکو بنا شده است.

کلیسای تارگمانچاتس مقدس (کلیسای مترجمان مقدس) در سال 1968 درزمان محمدرضا شاه پهلوی در خیابان وحیدیه توسط گروهی از ارمنی های مهاجر از بوئین زهرا با نظارت خلیفه گری ارامنه تهران ساخته شد.