بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد آقا عباس آمل از جاذبه های گردشگری مذهبی تاریخی مازندران و یکی از آثار متعلق به دوران صفوی و قاجار است. این مسجد در شرق کلاگر محله قرار گرفته و از مساجد قدیمی آمل است و مرمت هایی بر روی بنای فعلی این مسجد انجام گرفته است.

بارزترین ویژگی مسجد امام حسن عسگری آمل قدمت آن است که بر اساس تخمین سازمان میراث فرهنگی، تاریخ بنای این مسجد به سال ۱۴۰هـ ق بر می گردد که باعث می شود قدیمی ترین مسجد آمل و کهن ترین حوزه علمیه ایران باشد.

مسجد جامع آمل یکی از مساجد جامع قديمي ايراني است که مربوط به اواخر دوران صفوی بوده و بر اساس منابع ذکر شده از سال ۱۱۰۶ به دستور شاه سلطان حسین صفوی ساخته شده و خوشبختانه پس از زلزله و آتشسوزی رخ داده هنوز پابرجاست.

اگر مسافر شهر بهارنارنج، شیراز هستید آثار و مکان های دیدنی بسیاری پیش روی شما هستند که بازدید از هرکدام حال و هوای متفاوتی خواهد داشت. آثار باستانی، خانه های تاریخی و مساجد و آرامگاه های قدیمی از جمله انتخاب های شما برای بازدید هستند.

مسجد آقا محمود با قدمتی از دوران صفویه به دستور آقا محمود حکیم باشی، پزشک و تاجر اهل کرمانشاه، در طی یکی از اسفارش به تهران ساخته شد. او علاوه بر دستور ساخت مسجد، دستور ساخت مدرسه و آب انبار را نیز داد.

مسجد حاج رجب علی قبل از انقلاب فرهنگی سال 57 محلی برای جذب گردشگران در تهران محسوب می شد. مهمترین شاخصه این مسجد وجود اولین سقف بیضی و اولین گنبد بیضی تهران در این مسجد است. همچنین وجود چاه قرآن در این مسجد ویژگی خاص است.

مسجد باغ بهار مهریز با قدمتی بیش از 340 سال یکی از آثار باقی مانده از دوران صفوی است که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 14035 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این مسجد در کنار حسینیه، تکیه، آب انبار و ساعت آفتابی بخشی از مجموعه باغ بهار مهریز می باشد.

مسجد جامع سریزد یکی از جاذبه های گردشگری مهریز در استان یزد است که در روستای سریزد قرار دارد و در تاریخ 16 اسفند سال 1384 با شماره ثبت 14527 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

شهر زیبای یزد دارای اماکن مذهبی باشکوهی می باشد و مسجد جامع هنزا یکی از بهترین های این شهر در نوع خود است. این اثر ارزشمند فرهنگی در دوران تاریخی پس از اسلام بنا شده است و از همان ابتدای ساخت تا کنون مورد توجه علاقه مندان معماری قرار گرفته است.

مسجد جامع خورمیز سفلی با قدمتی مربوط به دوران قاجار و با شماره 2802 در تاریخ 16 مهر سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است.