بهترین مراکز دیدنی ایران

آب انبار امامزاده اثری باقی مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با شماره 13023 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار سی صد ساله به دلیل قرارگیری در کنار امامزاده مامانیک به این نام معروف شده است.

سردر مسجد زاویه یزد اثری باقی مانده از دوران صفوی می باشد. این سردر متعلق به مجموعه مسجد، حسینیه، بقعه، آب انبار، حمام و کتابخانه زاویه بوده است که متاسفانه اکنون تنها این سردر و یک آب انبار ویرانه از آن باقی مانده است.

محله قصر دشت، با قدمتی طولانی همچون نگینی سبز در بخش شمال غربی شیراز قرار دارد. در ابتدا و در عصر حکومت زندیه، این منطقه به عنوان یک روستای کوچک در خارج از شهر قرار داشته که با گذر زمان و پیشروی و گسترش شهر شیراز، این روستا به بخشی از شهر و در نهایت به یک محله تبدیل می شود.

یکی از زیباترین و سرسبزترین پارک های شهر شیراز که همواره از محبوبیت خاصی در میان مردم برخوردار بوده است، پارک باغ جنت می باشد. این مکان در ابتدا توسط میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک، در عهد قاجار به شکل یک باغ ساخته شد و در قسمت مرکزی آن نیز عمارتی وجود داشت.

قلعه ابرندآباد اثری به جا مانده از دوران ساسانی می باشد که با شماره 6318 در سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه اثری از ابرند یکی از سرهنگ های ایراندخت دختر خسرو پرویز است.

کنیسه کمال یکی از قدیمی ترین کنیسه های استان یزد، اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که با شماره 6333 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است.

این مدرسه تاریخی به همراه آثار تاریخی دیگری نظیر باغ دولت آباد، قیصریه، میدان خان و جنب آباد توسط محمد تقی خان بن میرزا محمدباقر بافقی مشهور به خان بزرگ ساخته شده است.

مسجد تبریزیان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9111 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس منابع تاریخی بانی این اثر مشخص نیست و گمان می رود که دلیل نام تبریزیان که بر روی این مسجد گذاشته شده است محله تبریزیان باشد.

یخچال خشتی ورودی ابرکوه یا همان یخچال آقا اثری به جا مانده از دوران قاجار است که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7752 به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است. در گذشته از این بنا برای ذخیره سازی یخ و مصرف آن در تابستان استفاده می شده.

خانه زرگر یزدی اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره 8537 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه به دلیل برخورداری از موقعیت جغرافیایی عالی همواره مورد توجه بسیاری از افراد بوده است.