بهترین ایران

پیروان دین یهودی پس از استقرار در اصفهان شروع به ساخت بنا هایی به عنوان عبادتگاه کردند و نام آنها را کنیسه گذاشتند. این کنیسه ها همگی زمانی آباد بودند ولی کنیسه عمو شعیا یکی از قدیمی ترین آن ها می باشد. این کنیسه از زمان قاجار باقی مانده است و امروزه متروکه محسوب می شود.

تنها عارضه طبیعی دشت سیستان، کوه اوشیدا است و به نام های کوه خواجه، کوه نور، کوه موعود و کوه باطنی نیز نامیده می شود. این کوه فرمی ذوزنقه شکل داشته و جنس آن از سنگ های بازالت سیاه است. ارتفاع تقریبی کوه اوشیدا 609 متر از سطح دریا است.

توحید خانه نام عمارتی آجری مربوط به دوران پادشاهی صفویه است و در پشت کاخ عالی قاپو قرار دارد. این عمارت زمانی مکان مقدسی به شمار می رفت و صوفیان در آن به دعا می پرداختند، پیشوای صوفیان نیز در این جا حضور داشت.

گنبد غفاریه از دیگر گنبدهای شهر زیبای مراغه است و در کنار رودخانه صوفی چای، جای گرفته است. این بنا در قرن 8 هجری قمری و در زمان ابوسعید بهادر ساخته شده است. معماری گنبد غفاریه نظیر گنبد سرخ این شهر از هندسه چهار ضلعی پیروی می کند.

بند بهمن از آثار باقی مانده دوره ساسانی بر روی رود خانه قره آغاج است. این بند به عنوان قدیمی ترین سد ایران شناخته می شود و از آن جهت بهمن نام گرفته که منسوب به بهمن، پسر اسفندیار بوده است. دلیل ساخت این بند برای منحرف کردن و هدایت مسیر آب رودخانه به دشت کوار بوده است.

شیراز، شهر بهار نارنج، شاعران نامدار و بنا های باستانی، با تنوع و تعداد زیاد جاذبه های گردشگری همه ساله به طور گسترده مقصد بسیاری از ایرانیان و حتی گردشگران خارجی می باشد. یکی از مشهور ترین بنا های این شهر که کمتر کسی نام آن را نشنیده، دروازه قرآن شیراز است.

طبیعت زیبای شهرستانک در بر دارنده جاذبه های گردشگری فراوانی است. از این میان قلعه دزدبند یا همان قلعه دختر شهرستانک با قدمت دیرین خود، ارزشی باستانی به این روستا بخشیده است. برای رفتن به این قلعه تاریخی باید از کاخ ناصری شهرستانک عبور کنید.

عمارت فخرالدوله در حوالی میدان بهارستان یک عمارت دو طبقه قجری بسیار ساده است که در میانه باغی قرار دارد. در مقابل این عمارت یک حوض پلکانی که روی آن گلدان های پر از گل زیبا چیده شده است به فضای باغ طراوت و تازگی می دهد. فواره های حوض بعد از ظهرها روشن می شوند

عمارت دبیرالملک از خانه های قدیمی مربوط به دوره قاجار است. این خانه متعلق به میرزامحمدحسین خان فراهانی وزیر امور خارجه ناصرالدین شاه بوده است که مدتی هم وزیر داخل بوده و تولیت آستان قدس رضوی را نیز بر عهده داشته است.

در خیابان ابن بابویه شهر ری در سمت راست آرامگاه ابن بابویه برجی 800 ساله وجود دارد که شکل آن شبیه به استوانه است. بر روی آن کنگره هایی وجود دارد که تا روی بدنه به حالت زیکزاکی امتداد یافته است. کارشناسان کارکرد این برج را مانند تقویم می دانسته اند.