بهترین ایران

خانه بیرونی میبد که به دارالبرهان نیز معروف است، بنایی مربوط به دوره ایلخانی است که تا چندی پیش مسکونی بوده و به دست خانواده برهانی اداره می شده. اما در حال حاضر در طرح حفاظت و ساماندهی قرار گرفته است.

عمارت و باغ صدری یا به نام محلی عمارت و باغ نمیر زرتشتی اثری تاریخی با قدمتی مربوط به دوران زندیه و با شماره 2898 در تاریخ 5 آذر سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. این باغ جذاب که به دستور صدر العلما ساخته شده اکنون هتل رستورانی سنتی است.

یکی از بناهای دیدنی و زیبای شهر شیراز عمارت دیوانخانه قوام ملکی متعلق به دوره زندیه می باشد. این عمارت زیبا در نزدیکی ارگ کریم خان قرار گرفته است. عمارت دیوانخانه، محل حکومت و رسیدگی به امورات حکومتی در دوره زندیه بوده است.

عمارت بادگیر که در ضلع جنوبی کاخ گلستان واقع شده است، این اولین عمارتی می باشد که در زمان فتحعلی شاه در ارگ سلطنتی ساخته شد. چهار باد گیر کاشی کاری شده در چهار طرف عمارت وجود دارد. در زیر این عمارت یک حوضخانه وجود دارد.

خانه دکتر ابتهاج تنها بخش باقی مانده از باغ بزرگ سردار در زمان فتحعلی شاه قاجار است. این خانه در گوشه ضلع جنوب غربی باغ سردار قرار دارد. باغ سردار یک باغ 70 هکتاری متعلق به محمد حسن خان قزوینی، سردار لشکر فتحعلی شاه قاجار بود که بعد از فوت وی میان ورثه اش تقسیم شد.

در خیابان جمالزاده، کوچه نادر، خانه دو طبقه ساده ای وجود دارد که بر روی آن تابلوی «خانه موزه دکتر علی شریعتی» دیده می شود. این خانه از لحاظ معماری و زیبایی شناسی هیچ برتریی به سایر خانه های معمولی ندارد ولی محل اتفاقات بسیار مهمی بوده است.

خانه رهاوی یک خانه اشرافی است که در اواخر دوران قاجاریه با معماری قجری ساخته شده است و تشابه زیادی با موزه آبگینه در کاخ گلستان دارد. مانند تمام خانه های اشرافی دوران قجر دارای تالارها و اتاق هایی با سقف های مقرنس کاری شده و آینه کاری های زیبا می باشد.

عمارت شقاقی یا خانه کوشک یا ماندالا مربوط به دوره رضا شاه پهلوی می باشد. عمارتی بیضی شکل در یک زمین 1550 متری با یک معماری به سبک معماری خانه های دوره قاجاریه و ترکیب آن با معماری اروپایی است. نمای داخلی و بیرونی این خانه به قدری زیبا و هنرمندانه تزیین شده است.

دبیرستان امامیه جنب کلیسای ژاندارک در خیابان لاله زار در سال 1260 هجری خورشیدی برای دختران راهبه به درخواست فرانسوی ها در زمان محمدشاه قاجار ساخته شد. این مدرسه صرفا برای تحصیل دختران غیر مسلمان و خارجی در زمینی متعلق به مشیرالدوله و در جنب خانه وی ایجاد شده بود.

مدرسه دارالفنون اولین دانشگاه مدرن ایران است که در سال ۱۲۳۰ هجری شمسی به دستور امیرکبیر صدراعظم ناصرالدین شاه پایه ریزی شد. امیر کبیر بعد از سفر روسیه به شدت جای خالی یک دانشگاه را در کشور حس کرد و بر این اساس وی تصمیم گرفت که دارالفنون را در نزدیکی کاخ شاه بنا نماید.