بهترین ایران

در جاده تهران- ساوه بعد از چهارراه یافت آباد تابلویی قرار دارد که گردشگران را رهنمون به سمت امامزاده زید می کند. این امامزاده از نوادگان علی بن الحسین(ع) است که بنا به روایات مختلف برای زیارت امام رضا (ع) راهی ایران شده بود و به دست خلفای عباسی به شهادت رسید.

در دامنه جنوبی کوههای شهر ری زیارتگاهی دیده می شود که منسوب به شهربانو، دختر یزدگرد سوم آخرین پادشاه ساسانی است که در حمله اعراب به ایران به همراه خواهرش به اسارت گرفته شد. کلا بنای سنگی نخستین معماری مربوط به عهد پیش از اسلام زمان ساسانی را دارد.

مجموعه راه آهن تهران با 5 سکو و یک سالن انتظار در خیابان ولیعصر، میدان راه آهن واقع شده است. کلنگ راه آهن تهران در سال ۱۳۰۶ به دستور رضاشاه پهلوی و با حضور وی در جنوب تهران در زمینی به وسعت ۱۷۴ هکتار به زده شد و همزمان ریل گذاری آن از تهران تا خورموج در خوزستان آغاز شد.

در خیابان ولی عصر بالاتر از چهارراه مولوی پشت ایستگاه اتوبوس خانه دو طبقه 721 متری وجود دارد که روی آن تابلوی بزرگ اتحادیه تهیه و تولید گوشت گوسفندی تهران نصب شده است. البته این خانه زمانی محل زندگی سوگلی ناصرالدین شاه بوده است.

بوستان ولایت در منطقه 19 در جنوب غرب تهران حد فاصل بزرگراه نواب، تندگویان و شهید چراغی در زمینی به وسعت 300 هکتار واقع شده است. فاز اول این بوستان در زمینی به مساحت 60 هکتار در سال 1390 افتتاح گردید.

در جنوب شهر تهران در همسایگی بازار بزرگ تهران خیابانی به نام مولوی وجود دارد که در زمان ناصرالدین شاه ساخته شده است. در ابتدا نام این خیابان اسماعیل بزاز بوده است ولی در زمان پهلوی اول نام شاعر بزرگ ایران زمین مولوی بزرگ را بر روی آن نهادند.

بنای یادبود شهدای هفتاد و دو تن در بهشت زهرا از آثار ثبت شده در آثار ملی ایران مربوط به مزار کشته شدگان 7 تیر 1360 و 8 شهریور 1360 می باشد. شهید بهشتی رئیس دیوان عالی کشور، شهید رجایی رئیس جمهور و شهید باهنر نخست وزیر وقت در میان کشته شدگان این دو حادثه بودند.

واژه استودان به معنای استخوان دان و واژه گبر به معنای زرتشتی در لغت نامه دهخدا آمده است. استودان گبرها به معنای استخوان دان زرتشتیان است. ایرانیان در زمان ساسانیان پیرو دین مقدس زرتشت بودند و معتقد بودند نباید عناصر چهارگانه شامل خاک، باد و آب و آتش را آلوده نمود.

آتشکده بهرام ری یا تپه میل به بقایای آتشکده ای از دوره ساسانیان اطلاق می شود که در 12 کیلومتری جنوب شرقی حرم شاه عبدالعظیم، دو کیلومتری جنوب بخش قلعه نو از توابع کهریزک در روستایی به نام چال طرخان بر روی تپه ای با ارتفاع 18 متر به ابعاد 20 در 25 متر قرار دارد.

از سمت جاده امین آباد- هفت دستگاه که به کوه طبرک می رسی خرابه هایی از یک برج را می بینی که در مورد آن دو روایت متفاوت موجود است. روایت اول این برج را منسوب به امیر حسام الدین سنقر اینانج سلطان دوره سلجوقی می نامند که به دست نوکران و جیره خوارانش کشته شد.