مرتب سازی براساس:
یکی از آثار بسیار با ارزش واقع در شهرستان خاتم، برج اداره می باشد. این برج زیبا که تنها برج تاريخي دهستان هرابرجان است در گذشته برای حفاظت از این دهستان استفاده می شده و حالت دیده بانی داشته است، اما اکنون متروکه می باشد.
این مجموعه واقع در روستای بیداخوید شهرستان تفت، شامل خانقاه، بقعه و مسجد است. گنبد بر روی سه قبر قرار دارد که یکی از آنها مربوط به عارف بزرگ و نامدار شیخ علی بلیمان است. میتوان گفت از ابتدای ساخت این بنا تاکنون هیچ تغییری در آن داده نشده و در سال 1363 در لیست آثار ملی ثبت شده است.
در شهر نایین 7 قنات ساخته شده بود تا دسترسی به آب را فراهم کند، اما امروزه 6 مورد از این قنات ها خشک شده اند. قدمت این قنات ها به بیش از 1000 سال می رسد و همین نشان دهنده قدمت مشکل آب است.
پل موسی خان متعلق به دوره قاجار می باشد. متاسفانه این پل در آستانه تخریب قرار گرفته است. به گفته یک کشاورز محلی، جناب آقای سید حسین یحیی زاده، در حدود 50 سال پیش که آب سیلاب ها از این منطقه عبور می کرده این پل محل عبور افراد بوده.
آب انبار سید صحرا مربوط به دوره قاجار می شود و بارزترین ویژگی اش این است که دو سردر ورودی مجزا برای زرتشتیان و مسلمانان دارد. این اثر با شماره 2467 در 19 مهر سال 1378 به ثبت ملی رسیده است.
قلعه خرانق اثری به جا مانده از دوران های تاریخی پس از اسلام می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11509 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه پیچ در پیچ طوری طراحی شده است که فضایی هولناک داشته باشد تا درواقع نوعی دفاع در برابر راهزنان محسوب شود.
مسجد حاج محمدحسین که اولین مسجد آجری شهر و ساخت دوران صفویه است به همت و هزینه حاج محمدحسین، تاجر اردکانی بنا شده. این مسجد تنها ساخته او نیست، بلکه مدرسه، بازار، چهارسوق، تیمچه و آب انبار نیز از دیگر وقفهای اوست.
آب انبار یکی از عناصر مهم در سکونت گاه های کویری از جمله شهر یزد است که در گذشته به منظور ذخیره آب نوشیدنی و غیرنوشیدنی در فصول خشک و کم باران مورد استفاده قرار می گرفته است. آب انبارهای یزد از جمله جاذبه های تاریخی این شهر هستند که همواره توجه دوستداران معماری را به خود جلب کرده اند.
مسجد سر پلک شهید مدرس طباطبایی که در ابتدای بازارچه سرپلک و در محله سر پلک یزد قرار گرفته است با مصالحی نظیر خشت و گل ساخته شده است و تنها در برخی قسمت های آن نظیر کف و پشت بامش از آجر نیز استفاده شده.
دبستان خسروی اثر به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3807 در تاریخ 12 شهریور سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خسرو شاه جهان در سال 1285 این مدرسه را تاسیس کرد.