بهترین مراکز دیدنی جهان

بنایی که اسم واقعی آن مسجد حاجی حسین است، به دلیل منطقه باش اوتوراک در کمرالتی، جایی که در آن واقع شده است، زمانی به این نام شناخته می‌شد. این سازه که در سال 1652 ساخته شده به شکل دو طبقه است و دقیقا مانند مساجد شادیروان و کستانه پازاری (بازار شاه بلوط) می‌باشد.

مسجد آزادی که به زبان ترکی به آن کورتولوش جامی می گویند، قبلا کلیسای جامع سنت ماری یا کلیسای مادر مقدس خدا بود و در منطقه تپه باشی در گازیانتپ ترکیه واقع شده است. این کلیسا به عنوان یک کلیسای ارمنی ساخته شد، اما پس از نسل کشی ارامنه به مسجد تبدیل گشت.

مسجد صاحب عطا به دستور صاحب عطای دولت سلجوقی، فخرالدین علی در بین سال های 1258 تا 1283 ساخته شد. مسجدی با شکوه هنر دست معمار کلوک بن عبدالله که دارای یک آرامگاه، یک حمام ترکی و یک خانقاه می باشد.

ساخت و ساز این مسجد قابل توجه توسط پژوهشگر بزرگ حاجی وزیر زاده در سال 1988 آغاز گردید. مجتمع حاجی وزیرزاده با ظرفیت 10 هزار نفر در مرکز شهر قرار گرفته و شامل دفتر نشریه، مهمانخانه و دفتر مجتهد می باشد. این مسجد دارای دو مناره با سه بالکن می باشد.

مسجد کاپو در خیابان تِوفیکیه (Tevfikiye) در مرکز شهر قونیه قرار گرفته، مسجدی با نام اصلی احیاییه (Ihyaiyye mosque) که به دلیل قرار گرفتنش در اطراف یکی از دروازه های قلعه قونیه مسجد کاپو نامیده شد. این مسجد در سال 1811 به خاطر فروریزش توسط اسنلیزاده سید عبدالرحمان از نو ساخته شد.

مسجد عزیزیه در خیابان آنجل جورجیف قرار دارد و از تاریخ دقیق ساخت آن اطلاعاتی در دست نیست. برخی بر این باورند که این بنا در سال 1795 تاسیس شده است. این مسجد زیبا دارای یک مناره مربع کلاسیک در سمت راست ورودی است.

مسجد اصلی عبدالغفور در سال 1859 به کمک یک وکیل اهل جنوب هندوستان به نام شیخ عبدالغفور شیخ حیدر به عنوان متولی آن برای تجار مسلمان هندی ساخته شد. این مسجد پس از آن بارها ترمیم گشت و مسجد کنونی در سال 2003 کامل شد.

این مسجد که نشانه هایی از معماری هند جنوبی در نمای ساختمان که با دو برج به سبک مناره آن تعریف می شود در سال 1827 ساخته شده است. مسجد الابرار که آن را مسجد چولیا نیز می نامند در آن زمان ساختمان کوچکی داشت از این رو بسیاری آن را مسجد کلبه می نامیدند.

مسجد سلطان بزرگترین مسجد سنگاپور است که در جاده نورث بریج و در نزدیکی محله بومی خیابان عرب قرار دارد. این مسجد در اصل توسط سلطان حسین شاه جوهور در سال 1824 ساخته شده است. در سال 1928 سازه اصلی با بنای کنونی که توسط دنیس سانتری طراحی شده بود تعویض گشت.

این مسجد در سال 1846 ساخته شده است و به نام بانوی مالایی خیرخواهی که هزینه ساخت آن را اهدا کرده بود نامگذاری شد. این بانوی تاجر مسلمان زنی ثروتمند بود که در سال 1800 به سنگاپور آمد. این مسجد با ترکیبی از طراحی زیبای سبک مالایی و استعماری ساخته شده است.