بهترین مراکز دیدنی جهان

موزه مردم بانکوک یا موزه بانکوکی، در خانه شماره 273 در نزدیکی بزرگراه سری رات (Sri Rat) و چند صد متری ساحل رودخانه چائو پرایا (چائو فرایا) قرار دارد. این موزه از 2 خانه چوبی زیبا که قدمت آن ها به دوره جنگ جهانی دوم باز می گردد، تشکیل شده است.

موزه کتاب های مینیاتوری باکو به عنوان تنها موزه کتاب های مینیاتوری دنیا در دوم آوریل سال 2002 فعالیتش را آغاز نمود، موزه ای شگفت انگیز که در بخش قدیمی شهر مستقر شده. نمایشگاه های موزه توسط ظریفا سالاخووا (Zarifa Salahova) در طی 30 سال گردآوری شده، مجموعه ای بسیار متنوع با بیش از 6500 کتاب از 64 کشور مختلف.

می توان از بلوار باکو به عنوان یک پارک ملی و تفرجگاهی ساحلی نام برد که در سال 1909 به موازات ساحل دریای خزر تاسیس گردید. تاریخچه و قدمت این بلوار به 100 سال پیش و همزمان با ساخت عمارت هایی باشکوه توسط اشخاص برجسته در صنایع نفتی باکو در امتداد سواحل دریای خزر باز می گردد.

این خانه که در حدود سال 1895 ساخته شده خانه ای شهریست که در منطقه تاریخی سنگاپور واقع شده است. این مکان زمانی متعلق به یک خانواده ثروتمند پراناکان چینی (سال 1920) بود و در سال 2006 توسط خانم اگنس تان به دانشگاه ملی سنگاپور اهدا شد.

خیابان بان بات شاید آخرین مکان موجود در بانکوک باشد که هنوز هم در آن کاسه های برنجی تولید می شود و راهبان بودایی با آن ها صدقه ها را حمل می کنند. نام این محل به معنای "خانه کاسه صدقه راهب" است.

مسجد عزیزیه در خیابان آنجل جورجیف قرار دارد و از تاریخ دقیق ساخت آن اطلاعاتی در دست نیست. برخی بر این باورند که این بنا در سال 1795 تاسیس شده است. این مسجد زیبا دارای یک مناره مربع کلاسیک در سمت راست ورودی است.

می توان از مسجد جامع عزیزیه به عنوان نمونه ای برجسته از معماری اواخر دوران عثمانی نام برد، مسجدی واقع در مرکز شهر قونیه که در طی سال های 1671 تا 1676 توسط سیخ احمد (Shayh Ahmed) داماد مصطفی پاشا ساخته شد. بنای این مسجد در اثر آتش سوزی تخریب شد اما با کمک مادر سلطان عبدالعزیز مرمت و بازسازی گردید.

کلیسای کاتولیک لاتین عزیز ترزا در خیابان کاردِشلر در منطقه اولوس آنکارا واقع شده است. در محل سفارت فرانسه، 100 متر پایین از موزه تمدن های آناتولی، کلیسای عزیز ترزا مکان عبادت جامعه ترک زبان است و در طول هفته برای عبادت یا بازدید عموم باز است.

این مسجد بین سال‌های 1312 تا 1313 توسط آیدین اغلو محمود بی ساخته شده و دارای ویژگی‌های سبک معماری سلجوقیان آناتولی است. منبر مسجد که دارای یک محراب با کاشی لعاب دار است، نمونه ای بی نظیر از نجاری ترکی محسوب می شود.

موزه خانه آوتیک ایساهاکیان در موازات خیابان باقرامیان در خیابان زیبا و آرام زاروبیان (Zarobian) قرار گرفته است. خانه ای که آوتیک ایساهاکیان، شاعر برجسته، نویسنده و فعال سیاسی، اجتماعی ارمنی 10 سال آخر عمرش را در آن سپری نمود.