بهترین مراکز دیدنی ایران

شهر ساری علاوه بر جاذبه های طبیعی و تاریخی بی شمار، مکان های فرهنگی بسیاری را نیز درون خود جای داده است. از جمله این مکان ها، کتابخانه های این شهر هستند که علاقه مندان به مطالعه را به سوی خود جذب می کنند.

میدان عتیق یا سبزه میدان امروزه با نام میدان امام علی شناخته می شود و به شکل فضایی ذوزنقه می باشد و اطراف آن با ساختمان های 2 طبقه محصور است. سبزه میدان قبلا یکی از میدان های اصلی شهر بود و ساخت آن به زمان سلجوقیان بر می گردد.

اگرچه جنگل ها و دریای خزر از مقاصد گردشگری محبوب استان مازندران هستند، جاذبه های تاریخی این استان هم دست کمی از جاذبه های طبیعی آن ندارند و بازدید از آنها شما را ناامید نخواهد کرد.

مجموعه موزه های آستان قدس رضوی که در سال 1378 افتتاح شده، علاوه بر تنوع آثاری که به نمایش می گذارد، ارزشمند ترین موزه جهان اسلام نیز به شمار می رود. این موزه به جهت تنوع موضوعی آثارش در زمینه های مختلف، سالن های مجزا برای آثار هماهنگ و همسان در نظر گرفته است.

عصارخانه در لغت به محلی برای عصاره گرفتن و روغن کشی گفته می شود و در آن روغن دانه های مختلف مانند کرچک و بزرک و آفتاب گردان گرفته می شود. عصارخانه را می توان نماد صنعت و مهندسی دوران گذشته دانست.

در قلب شهر تهران هنوز بقایای آسیاب های آبی مربوط به دوران قاجاریه وجود دارد که گندم مردم محل را تا همین 50 سال گذشته آرد می کرده اند، اما اینک تبدیل به خرابه هایی شده اند که بیشتر محل تجمع معتادین است. یکی از این آسیاب ها آسیاب والی است.

شهر زیبای شیراز علاوه بر خانه های تاریخی زیبا، بناهای ارزشمند باستانی و موزه های غنی، عبادتگاه های چشمگیر و کم نظیر مانند مساجد، کلیساها و آرامگاه امامزادگان را نیز در بر می گیرد. یکی از این عبادتگاه های ویژه از لحاظ تاریخی و معماری، کلیسای مریم مقدس شیراز است.

بنای ارگ علیشاه در زمان تاج الدین جیلانی وزیر سلطان محمد خدابنده اولجایتو و سلطان ابوسعید بهادر خان در چهارصد سال پیش 716-736 هجری قمری در مرکز شهر تبریز ساخته شد. دلایل باستان شناسی و تاریخی نشان می دهد که ارگ علیشاه در واقع مسجد علیشاه است.

مسجد آقا محمود با قدمتی از دوران صفویه به دستور آقا محمود حکیم باشی، پزشک و تاجر اهل کرمانشاه، در طی یکی از اسفارش به تهران ساخته شد. او علاوه بر دستور ساخت مسجد، دستور ساخت مدرسه و آب انبار را نیز داد.

پل معلق یا پل فلزی آمل یکی از آثار به جا مانده از دوره پهلوی اول است که در داخل شهر آمل و در کنار پل دوازده چشمه قرار دارد. این پل یکی از بناهای ارزشمند توریستی و یکی از نمادهای آمل است و در واقع از دو بخش معلق یکسان تشکیل شده که کنار هم قرار گرفته اند.