بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد فرح آباد بخشی بزرگ از مجموعه تاریخی فرح آباد است که قدمت آن را حدود سال 1025 هجری قمری تخمین زده اند. این مجموعه در واقع در دوران شاه عباس اول ساخته شده و شاه عباس بخشی از دوران حکومت خود را در آن سپری کرده است.

مسجد قدیمی توران پشت مربوط به دوره تیموری می شود و با شماره 2541 در تاریخ 5 آذر سال 1378 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به ثبت ملی رسیده است. بنا بر اعتقاد مردم این مسجد قدمگاه امام رضا (ع) می باشد.

ندوشن شهر کوچکی درفاصله 70 کیلومتری یزد و با قدمت 5000 ساله است که مسجد جامع زیبایی را در خود جای داده. این مسجد متعلق به دوره آل مظفر و قرن هشتم هجری است. ندوشن یک نام زرتشتی است و این شهر از دیرباز محل اسکان زرتشتیان بوده است.

ساری یکی از زیباترین شهرهای مازندران و ایران است. این شهر جاذبه های طبیعی و تاریخی شگفت انگیزی را در خود جای داده است و به این ترتیب به یکی از قطب های اصلی و مهم گردشگری ایران تبدیل شده است.

مسجد جامع خورمیز سفلی با قدمتی مربوط به دوران قاجار و با شماره 2802 در تاریخ 16 مهر سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است.

در روستای فهرج با قدمت 5 هزار ساله، مسجد جامع فهرج تنها مسجد باقیمانده از قرن اول هجری در ایران محسوب می‌شود. قدمت این بنا به 1400 سال میرسد. یک بنای تاریخی که همچنان حیات و روح در آن جریان دارد و از ابتدای عمر خود هیچ تغییری نکرده.

مسجد حاج حسن صفی اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11644 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد درواقع بخشی از مجموعه حسینیه قدیم و جدید، ساباط، بازارچه و آب انبار می باشد.

استان مازندران همواره از مقاصد گردشگری محبوب شمال کشور بوده که بیشتر به دلیل مناظر طبیعی زیبا و آب و هوای معتدل خود شناخته شده است. با این حال، این استان علاوه بر جاذبه های گردشگری طبیعی، آثار تاریخی - مذهبی بسیاری نیز دارد که بازدید از آنها نیز خالی از لطف خواهد بود.

مسجد جامع عقدا در ۷۴ کیلومتری نایین و در حاشیه جاده یزد - اصفهان قرار دارد. این مسجد دارای دو بخش گرمخانه برای فصول سرد و ایوان تابستانه برای روزهای گرم سال است. این ایوان تابستانی در ده سال اخیر ساخته شده.

مسجد آمنه گل روستای ندوشن که اولین پایه های آن در قرن هشتم هجری گذاشته شده، به یک اتاق کوچک گلی و اندود گچ محدود می شود.قطعه سنگی خاکستری به ابعاد ۴۰ در ۴۰ سانتی متر در این بنا موسوم به سنگ محراب وجود دارد که با خط نسخ آیاتی از قرآن بر آن نوشته شده‌.