بهترین مراکز دیدنی ایران

مجموعه موزه های آستان قدس رضوی که در سال 1378 افتتاح شده، علاوه بر تنوع آثاری که به نمایش می گذارد، ارزشمند ترین موزه جهان اسلام نیز به شمار می رود. این موزه به جهت تنوع موضوعی آثارش در زمینه های مختلف، سالن های مجزا برای آثار هماهنگ و همسان در نظر گرفته است.

موزه عبرت در خیابان یارجانی یکی از فرعی های خیابان کوشک مصری، در واقع زندان مخالفان رژیم پهلوی بوده است. در این موزه مخوف با عکس ها و سرگذشت زندانیان این زندان آشنا می شوید. مجسمه هایی هم به عنوان تمثیل بعضی از زندانیان ساخته شده اند.

حرم مطهر شاهچراغ (ع) یکی از اماکن زیارتی مشهور ایران در شهر شیراز است. در ضلع جنوبی این حرم مطهر موزه ای منتسب به آستان شاهچراغ قرار دارد که اشیا و آثار به جا مانده از آیت الله دستغیب نگهداری و به معرض نمایش عمومی در آمده است.

موزه جواهرات ملی محل نگهداری کلیه جواهرات باقیمانده از دوره صفویه تا به امروز می باشد. هر کدام از اشیا داخل این موزه برای خود داستانی دارند و فراز و نشیب هایی را طی کرده اند. تا قبل از دوره پهلوی هیچ کدام از پادشاهان اقدام به جمع آوری جواهرات حکومتی نکرده بودند.

یکی از مزایای موزه ها امکان سفر به گذشته است. سرعت رشد علم و تکنولوژی به قدری زیاد شده است که اشیایی که تا همین چند سال پیش بسیار جدید و مدرن به نظر می رسیدند امروزه بسیار ابتدایی اند. در موزه پمپ بنزین دروازه دولت اولین دستگاههای پمپ بنزین تا جدیدترین آنها به نمایش عموم گذاشته شده است.

موزه ارتباطات در خیابان سپه در واقع اولین ساختمان پست ایران می باشد که بین سالهای 1313-1307 هجری شمسی در زمینی به مساحت شش هزار متر مربع و زیر بنای پانزده هزار متر مربع توسط یک معمار ایرانی-گرجی به نام نیکلای مارکف ساخته شده است.

موزه آبگینه و سفالینه پربازدید ترین موزه ایران است که سالانه دو میلیون خارجی از آن بازدید می کنند. در این موزه هنر شیشه و سفال به نمایش گذاشته شده است. قدیمی ترین اشیا شیشه ای و زیور آلات استفاده شده توسط ایرانیان هزار سوم قبل از میلاد در این موزه قرار دارد.

کاخ ابیض یا موزه مردم شناسی یکی از کاخ های موجود در مجموعه کاخ گلستان می باشد که از سال 1347 تا کنون به موزه مردم شناسی اختصاص یافته است. موزه ای که در آن سبک زندگی مردم ایران در زمان قاجار را به تصویر کشانده است.

خانه محمدحسن مدرس در محله عودلاجان در واقع خانه ای است که وی از وزیر مختار فرانسه در سال 1289 اجاره کرد. وقتی مدرس به عنوان مجتهد ناظر بر مصوبات مجلس تعیین شد از اصفهان به تهران آمد و این خانه را اجاره کرد.