بهترین مراکز دیدنی ایران

خانه های تاریخی اصفهان میراثی باشکوه از ادوار مختلف زمانی هستن و هر یک از آن ها جلوه ای منحصر به فرد را به نمایش می گذارند. یکی از این خانه ها، عمارت امین التجار است و به دوران قاجار باز می گردد. ساختمانی 2 طبقه به همراه 14 اتاق، این عمارت چشم نواز را تشکیل داده اند.

این خانه ها اغلب به اقامتگاه یا موزه تغییر کاربری داده اند که فرصت بازدید و لذت بردن از جزییات معماری آنها را بیش از پیش فراهم می کند. خانه لاری ها یکی از این خانه های شگفت انگیز در محله فهادان شهر یزد است که تاریخ ساخت آن به دوران قاجار می رسد.

شهر باستانی گور با قدمت دیرین خود از آثار فاخر زمان ساسانیان است. این شهر همچون شهرها تاریخی دیگر از نماد بلند مرتبه ای به نام منار بهره جست تا از فاصله های دور قابل روئیت باشد. منار میلو با پلان مربع شکل نام این برج بلند مرتبه است.

کتیبه بیستون اثری برجسته از هنر انسان هایی است که علاوه بر حکاکی تصاویر، می توانستند بنویسند و سنت ها و وقایع مهم خود را به صورت مستند ثبت کنند. در سایت یونسکو آمده است این سنگ نگاره نخستین نوشتار خط میخی بود که در قرن 19 کشف شد.

در 200 متری همدان، یکی مهمترین بنای تاریخی این شهر با نام گنبد علویان قرار دارد. زمان ساخت گنبد علویان به اواخر دوره سلجوقی در قرن 6 قمری باز می گردد و در ابتدا توسط خاندان علوی به منظور مسجد ساخته شد، اما در سال های بعد به عنوان مقبره همین خاندان مورد بهره برداری قرار گرفت.

در هنگام رفتن از همدان به کرمانشاه به شهر تاریخی کنگاور می رسیم که در دل خود مجموعه با ارزشی از روزگار هخامنشیان را جای داده است. معبد آناهیتا نام این مکان گردشگری چند هزار ساله است که به گفته باستان شناسان دومین بنای سنگی ایران پس از مجموعه با شکوه تخت جمشید می باشد.

ملاباشی، منجم ناصر الدین شاه در زمان سلطنت ظل السلطان بود. او مالک کوچه و این بنا بود که همچون انسانی فرهیخته از خانه خود برای فعالیت های فرهنگی و مذهبی استفاده می کرد. در زمان خرید او، این خانه به این اندازه بزرگ و زیبا نبود.

کاروانسرا مورچه خورت از قدیمی ترین بناهای تاریخی شمال اصفهان محسوب می شود و قدمت آن به دوران صفوی می رسد. این بنا در میان اکثر مردمان اصفهان با نام کاروانسرا مادر شاه شهرت دارد.

خانه پروفسور محمود حسابی از سال 1372 بعد از مرگ ایشان تبدیل به موزه دکتر حسابی شده است. این خانه در سال های 1300 تا 1310 به سفارش معز السلطان پدربزرگ دکتر حسابی و توسط یک معمار روس طراحی و ساخته شد.

یاورخان از صاحب منصبان و نظامی های زمان قاجار بود، فرزندش سرتیپ محمد سدهی نیز فرمانده سپاه ضل السلطان، حاکم اصفهان بود و در زمان جنگ جهانی اول و شیوع قحطی و بیماری، بسیار خوب به برقراری امنیت در اصفهان پرداخت. او 4 فرزند داشت.