بهترین مراکز دیدنی ایران

در روستای فهرج با قدمت 5 هزار ساله، مسجد جامع فهرج تنها مسجد باقیمانده از قرن اول هجری در ایران محسوب می‌شود. قدمت این بنا به 1400 سال میرسد. یک بنای تاریخی که همچنان حیات و روح در آن جریان دارد و از ابتدای عمر خود هیچ تغییری نکرده.

مسجد جامع بابل در یکی از قدیمی ترین محله های این شهر قرار دارد و خود یکی از کهن ترین بناهای بابل می باشد که بر اساس تاریخ طبرستان، بنای اولیه آن در سال ۱۶۰ه.ق و به دست مازیار بن قارن ساخته شده است. این مسجد در دوران های مختلف از جمله دوران صفویه و قاجاریه بازسازی شده است.

مسجد جامع اردکان که یک بنای خشتی گلی ۵۰۰ ساله متعلق به قرن دهم هجری شمسی است، در بافت تاریخی شهر اردکان و بازاز چهارسوق قرار دارد. این بنا در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۲۳۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده.

مسجد جامع آمل یکی از مساجد جامع قديمي ايراني است که مربوط به اواخر دوران صفوی بوده و بر اساس منابع ذکر شده از سال ۱۱۰۶ به دستور شاه سلطان حسین صفوی ساخته شده و خوشبختانه پس از زلزله و آتشسوزی رخ داده هنوز پابرجاست.

مسجد جامع ابرکوه که از بناهای با ارزش ابرکوه به حساب می‌آید دارای دو قبله یا محراب اصلی است. از این رو به مسجد دو محرابی معروف است. بنای باقیمانده فعلی از دوره ایلخانیان است اما در دوره‌های تیموری و صفوی نیز گسترش یافته.

اگر مسافر شهر بهارنارنج، شیراز هستید آثار و مکان های دیدنی بسیاری پیش روی شما هستند که بازدید از هرکدام حال و هوای متفاوتی خواهد داشت. آثار باستانی، خانه های تاریخی و مساجد و آرامگاه های قدیمی از جمله انتخاب های شما برای بازدید هستند.

بارزترین ویژگی مسجد امام حسن عسگری آمل قدمت آن است که بر اساس تخمین سازمان میراث فرهنگی، تاریخ بنای این مسجد به سال ۱۴۰هـ ق بر می گردد که باعث می شود قدیمی ترین مسجد آمل و کهن ترین حوزه علمیه ایران باشد.

مساجد در اصفهان، یکی از مهمترین بناهای کهن و زیبای این شهر را تشکیل می دهند و مسجد ایلچی یکی از همین ساختمان های تاریخی به شمار می رود. این مسجد در زمان حکومت شاه سلیمان صفوی و به همت صاحب سلطان بیگم، دختر حکیم نظام الدین محمد بنا شده است.

مسجد هلاکو اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7755 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد هلاکو بنایی خشتی می باشد که در دو طبقه ساخته شده است و هر یک از طبقه های آن دارای یک اتاق می باشند.

مسجد حظیره اثری باقی مانده از سال 843 هجری می باشد که توسط حاج شمس الدین محمد بن زین الدین علی شاه میبدی ساخته شده است. گفته می شود ایشان این مسجد را برای استفاده و اسکان افراد تهی دست و همچنین به منظور عبادت و نماز خواندن بنا کرده است.