بهترین مراکز دیدنی ایران

اوره نام روستایی در بخش مرکزی نطنز است و در ده کرکس قرار گرفته است. طبق آخرین سرشماری در سال 1395 این روستا 374 نفر جمعیت در 123 خانواده است. طبیعت چشم نواز اوره یکی از زیباترین جلوه های استان اصفهان را در بیشتر روزهای سال به نمایش می گذارد.

شاید تا به حال چندین بار آوازه سوادکوه و جنگل های زیبای آن به گوشتان خورده باشد، جنگل هایی که هر یک به نوبه خود بسیار با ارزش و چشم نوازند. یکی از این طبیعت های بکر، جنگل هلی دار است که در ارتفاعات سوادکوه قرار گرفته است.

نام مازندران تقریبا برای همه ما یادآور دریای خزر و جنگل های سرسبز آن است که برای دیدن تمام زیبایی آن باید روزها زمان صرف کرد. در این بین برخی از مکان های سرسبز و جنگل ها بیش از دیگر نقاط این استان محبوب و شناخته شده اند که باعث شده گردشگران بسیاری را از سراسر ایران به خود جذب کنند.

گوهرشاد آغا، همسر شاهرخ تیموری، در سال 821 قمری دستور ساخت مسجدی را داد که اکنون عظیم ترین مسجد چهار ایوانی ایران است. این مسجد با شکوه در مجموعه حرم امام رضا (ع) با معماری قوام الدین شیرازی ساخته شده و 9410 متر مربع مساحت دارد.

آرامگاه کاوه آهنگر در دهی به نام مشهد کاوه یا مشهد آهنگران قرار دارد. در کتاب جغرافیای نظامی ایران، رزم آرا می نویسد در روستاهای مشهد کاوه، بردشاه، جمالو و اورگان مردمانی زندگی می کنند که خود را نوادگان کاوه آهنگر می دانند.

15 کیلومتری رشته کوه های با صلابت دنا و منطقه بویر احمد سفلی میزبان آثار تاریخی باستانی همراه با پل هایی وسیع و قلعه هایی مشرف بر رودخانه می باشد. این ناحیه به لطف برخورداری از ویژگی های اقلیمی و جغرافیایی خاص در گذشته یکی از راه های اصلی تیسفون، استخر، شوش، بهبهان و اصفهان برای عبور کاروانیان به شمار می رفته.

اگرچه شهر ساری به عنوان مرکز استان مازندران، شناخته شده ترین بخش این استان است، اما روستاهای آرام و خوش آب و هوای اطراف آن هم که در میان جنگل های دنج واقع شده اند، بسیار دیدنی و محبوب طبیعت گردان هستند.

مازندران و ساری یکی از قوی ترین و محبوب ترین قطب های گردشگری ایران هستند که جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی بسیاری را در خود جای داده اند. این جاذبه ها آنقدر زیبا و ارزشمند هستند که هر شخصی حتی شده برای یک بار باید آنها را ببیند.

امام زاده سید محمد هفتادر اثری به جا مانده از اواخر دوران صفوی می باشد که با شماره 2895 در تاریخ 5 آذر سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

با گذر از میان کوه های صخره ای روستای کرکبود به آبشار خروشان آن می رسیم. صدای برخورد آب زلال با سنگ ها و هوای مطبوع اطراف آبشار، آن را به یکی از پرطرفدارترین مناطق گردشگری برای پایتخت نشینان و طبیعت دوستان تبدیل کرده است.