مرتب سازی براساس:
صاحب بن عباد یکی از شعرا، نویسندگان، و وزرا شیعه در دربار رکن الدوله دیلمی بود و آرامگاهش در اصفهان قرار دارد. بنا آرامگاه او شبیه بقعه های 4 ایوانی است و یکی از ایوان ها کفش کن می باشد. سقف بقعه گنبدی شکل آن با نقوشی زیبا مزین شده است.
آرامگاه شیخ عبدالله مروست یزد با قدمتی که به دوران صفوی باز می گردد و با شماره 2769 به عنوان یکی از آثار ملی ایران توسط سازمان میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است. این بقعه در گذشته محلی خانگاه مانند بوده که بعدتر به مزار تبدیل شده است.
در نزدیکی میدان آزادی در محله طرشت روستایی به همین نام وجود داشته که در قرن ششم هجری قمری یکی از علمای دینی و روایان حدیث در این روستا چشم به جهان گشوده است. وی که شیخ عبداله طرشتی نام داشت خودش را ازنوادگان صحابی بزرگوار رسول الله حذیفه بن الیمان می دانست.
قدمت این اثر به دوران قاجار باز می گردد. زیارتگاه شیخ عبدالله بهابادی بنایی خشتی با دو ورودی از سمت های شرق و غرب می باشد، ورودی غربی دو ایوانچه دارد که با پله هایی به پشت بام مقبره می رسد.
آرامگاه شیخ صفیالدین اردبیلی یکی از مکانهای تاریخی و باستانی شهر اردبیل در شمال باختری ایران و از آثار ثبت شده ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو است. در این مکان علاوه بر آرامگاه شیخ صفیالدین اردبیلی، مقبرههای شاه اسماعیل اول (نخستین پادشاه صفویه) و همسر شاه اسماعیل (مادر شاه طهماسب) و نیز برخی از مشایخ و صاحبمنصبان دوران صفوی و نیز شهیدان ایرانی جنگ چالدران، قرار دارد.
از مشهورترین جاذبه های گردشگری شهر شیراز آرامگاه مشاهیری همچون لسان الغیب حافظ، سعدی شیرین سخن و شاه چراغ هستند. در این شهر اما آرامگاه های ارزشمند دیگری نیز وجود دارند که از شهرت کمتری برخوردار هستند؛ نمونه آنها آرامگاه عارف بزرگ قرن ششم قمری، شیخ روزبهان است.
بنا بر اعتقاد مردم مزار شیخ بهاالدین در این محل قرار گرفته و نام نجم الدین شیخ محمود بن شمس الدین شیخ محمد بهاالدین بر روی سنگ قبری که در این آرامگاه دیده می شود نوشته شده است.
به گفته بسیاری شیخ ابو مسعود، صوفی و عارف سنی بود. او در قرن 3 قمری به اصفهان آمد و متوجه شد مردم بیشتر به سبک معاویه زندگی می کنند و احترام چندانی به حضرت علی قائل نیستند پس فکر کرد اگر به جای حج به آگاه کردن مردم بپردازد بهتر خواهد بود.
ایران از جمله کشورهایی است که بناهای مقره ای متنوعی را با معماری های منحصر به فرد در خود جای داده است. آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی یکی از این بناها است و مقبره عارف بزرگ انتهای قرن 4 قمری و اوایل قرن 5 قمری است.
شمس الدین محمد معروف به شمس تبریزی عارفی بزرگ و شهیر و پیرو راه مولانا در سلوک عشق در سال 1248 میلادی چشم از دنیا بست. وی در نزد اسطوره عرفان، حضرت مولانا از محبوبیت خاصی برخوردار بود تا جاییکه ایشان بخش اعظمی از غزل های دیوان شمس تبریزی را خطاب به شمس الدین تبریزی سروده است.