بهترین مراکز دیدنی ایران

موزه ارتباطات در خیابان سپه در واقع اولین ساختمان پست ایران می باشد که بین سالهای 1313-1307 هجری شمسی در زمینی به مساحت شش هزار متر مربع و زیر بنای پانزده هزار متر مربع توسط یک معمار ایرانی-گرجی به نام نیکلای مارکف ساخته شده است.

موزه جواهرات ملی محل نگهداری کلیه جواهرات باقیمانده از دوره صفویه تا به امروز می باشد. هر کدام از اشیا داخل این موزه برای خود داستانی دارند و فراز و نشیب هایی را طی کرده اند. تا قبل از دوره پهلوی هیچ کدام از پادشاهان اقدام به جمع آوری جواهرات حکومتی نکرده بودند.

موزه عبرت در خیابان یارجانی یکی از فرعی های خیابان کوشک مصری، در واقع زندان مخالفان رژیم پهلوی بوده است. در این موزه مخوف با عکس ها و سرگذشت زندانیان این زندان آشنا می شوید. مجسمه هایی هم به عنوان تمثیل بعضی از زندانیان ساخته شده اند.

کاخ ابیض یا موزه مردم شناسی یکی از کاخ های موجود در مجموعه کاخ گلستان می باشد که از سال 1347 تا کنون به موزه مردم شناسی اختصاص یافته است. موزه ای که در آن سبک زندگی مردم ایران در زمان قاجار را به تصویر کشانده است.

موزه سینمای ایران از دو بخش موزه و سینما تشکیل شده است. در این موزه 9 نمایشگاه دائمی وجود دارد. در موزه ها عکس ها، پوسترها و مستندات پشت صحنه فیلم ها و تجهیزات قدیمی سینما نگهداری می شود و در سالن های سینما فیلم های روز نمایش داده می شود.

خانه شهید رجایی هم مانند خانه دکتر شریعتی و پرفسور حسابی نه به خاطر هنر معماریش بلکه به خاطر روح بلند و سبک زندگی صاحبش مورد توجه واقع شده است و از سال 1373 به موزه تبدیل شد. خانه ای 254 متری بسیار ساده که تا سال 1373 محل زندگی همسر ایشان بوده است.

خانه محمدحسن مدرس در محله عودلاجان در واقع خانه ای است که وی از وزیر مختار فرانسه در سال 1289 اجاره کرد. وقتی مدرس به عنوان مجتهد ناظر بر مصوبات مجلس تعیین شد از اصفهان به تهران آمد و این خانه را اجاره کرد.

خانه موزه کاظمی همان خانه ای است که سریال پدرسالار را سی سال پیش در آن ضبط کردند و همه ما درون این خانه را دیده ایم. خانه ای با یک حیاط مشجر و ایوان با ارسی های رنگی و دیوارهای ساده که الان رنگ آن ها سفید است.