مرتب سازی براساس:
مسجد جامع عقدا در ۷۴ کیلومتری نایین و در حاشیه جاده یزد - اصفهان قرار دارد. این مسجد دارای دو بخش گرمخانه برای فصول سرد و ایوان تابستانه برای روزهای گرم سال است. این ایوان تابستانی در ده سال اخیر ساخته شده.
مسجد جزایری یا مسجد حاج ابراهیم تاجراصفهانی در انتهای بازارچه عباس آباد در ابتدای کوچه مزینی قرار گرفته است. آنچه که از شواهد و قرائن پیداست یکبار ساختمان اصلی مسجد تخریب شده و در سال 1335 این مسجد توسط مهندس لرزاده مجددا بازسازی شده است.
مسجد باغ بهار مهریز با قدمتی بیش از 340 سال یکی از آثار باقی مانده از دوران صفوی است که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 14035 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این مسجد در کنار حسینیه، تکیه، آب انبار و ساعت آفتابی بخشی از مجموعه باغ بهار مهریز می باشد.
بارزترین ویژگی مسجد امام حسن عسگری آمل قدمت آن است که بر اساس تخمین سازمان میراث فرهنگی، تاریخ بنای این مسجد به سال ۱۴۰هـ ق بر می گردد که باعث می شود قدیمی ترین مسجد آمل و کهن ترین حوزه علمیه ایران باشد.
مسجد جامع ساری از مهمترین آثار تاریخی سده های اولیه دوران های تاریخی پس از اسلام و دوره قاجار می باشد که در بافت مرکزی شهر واقع شده است. امروزه مدیریت این مسجد بر عهده اداره کل اوقاف و امور خیریه استان مازندران است.
در سال 700 هجری قمری، غازانخان فرمانروا این ناحیه بود. در آن زمان شمس الدین عبدالله دستور ساخت مسجد تاریخی بابا عبدالله را صادر کرد. بنا کنونی مسجد از قسمت های مختلف، شامل سردر، شبستان، صحن، گنبد خانه، پیش طاق، درگاه و ایوان است.
مسجد جامع خوانسار حدود 3000 متر مربع مساحت دارد و روی سردر آن سنگ نوشته ای قرار گرفته که نشان می دهد این مسجد در سال های 1101 قمری ساخته شده است. مسجد جامع خوانسار بزرگترین و قدیمی ترین مسجد این شهر است و با ورود به خوانسار آن را در سمت جنوب شرقی می توانید پیدا کنید.
این بنا که متصل به یک مدرسه است مربوط به دوره قاجار است، و در تاریخ ۱۵ دی ماه سال 1375 با شماره ثبت ۱۸۲۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مسجد که توسط ملا محمد باقر بنا شده دارای بخش تابستانه و زمستانه است.
مسجد حکیم از مساجد سبک چهار ایوانی دوره صفوی است و با نام مسجد جورجیر نیز شناخته می شود. حکیم محمد داوود، پزشک شاه عباس دوم در محل ویرانه های مسجد جامع دیلمی این مسجد را بنا کرد. بر اساس کتیبه های موجود در سردر و ایوان های مسجد به خط محمد رضا امامی هستند.
این مسجد کهن و قدیمی با مصالحی نظیر گچ، خشت، گل و آجر ساخته شده است و دو بخش گرمخانه و گنبدخانه قسمت های اصلی این بنا می باشند. دو ورودی که یکی به صحن و یکی به هشتی منتهی می شوند، برای این مسجد در نظر گرفته شده است تا رفت و آمد به داخل مسجد را تسهیل کند.