بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد شاه اصفهان یا مسجد امام یکی از آثار نفیس باقی مانده از زمان صفویه است. این مسجد به خاطر ابتکارات معماری، هوش و نبوغ مهندسان و معماران و خلاقیت در تزیینات، الگویی برای ساخت مسجدهای بعد از خود شد.

مسجد آقا نور یکی از مساجد قدیمی و دیدنی های ارزشمند شهر اصفهان است. ساخت این مسجد در زمان شاه عباس اول شروع شده و پس از مرگ او در نخستین سال سلطنت شاه صفی به پایان رسیده است.

شهر با تمدن اصفهان تعداد قابل توجهی مسجد را در خود جای داده است که قدمت تعدادی از آنها به سال های بسیار قبل باز می گردد. مسجد دروازه نو نیز یکی از این مکان های عبادی تاریخی است و یادگاری به جا مانده از دوران قاجار می باشد.

مسجد جامع یزد، میراثی است به ثبت رسیده در سازمان یونسکو. قدمت این ساختمان تاریخی به بیش از 9 قرن می رسد. از ظرافت و زیبایی به کار رفته در تزئینات کاشی های این مسجد گرفته تا مناره های بلند قامت آن، می تواند شما را برای مدتی محو تماشای خود کند.

در زمان حکومت صفویه مساجد بسیاری در اصفهان ساخته شدند، یکی از این مساجد در محله قدیمی لنبان است. این مسجد روی خرابه های مسجدی ساخته قرن 8 قمری و در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده است.

مسجد حاج رجب علی قبل از انقلاب فرهنگی سال 57 محلی برای جذب گردشگران در تهران محسوب می شد. مهمترین شاخصه این مسجد وجود اولین سقف بیضی و اولین گنبد بیضی تهران در این مسجد است. همچنین وجود چاه قرآن در این مسجد ویژگی خاص است.

مسجد وکیل باز مانده ای تاریخی از دوران زندیه است و جز مجموعه ی وکیل می باشد. این مجموعه شامل مسجد، حمام و بازار می باشد. مسجد وکیل در محله قدیمی درب شاهزاده قرار دارد و زیباترین بنای مجموعه وکیل است.

مسجد جامع نایین با قدمتی 1400 ساله از قدیمی ترین مسجد های ایران به شمار می رود. این مکان به لحاظ معماری شگفت انگیزش سالانه توریست های زیادی را به سمت خود می کشاند. از دیگر نام های آن مسجد علویان و مسجد جمعه می باشد.

مسجد برخوردار اثری به جا مانده از دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13727 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا ساخته ای از شخصی به نام حاج محمد حسین برخوردار که از تاجران ابریشم بوده است، می باشد.

مسجد چند صد ساله تاریخانه دامغان با قدمت ساسانی در ابتدا کاربری آتشکده داشت اما در قرن 2 قمری به مسجد تبدیل شد و بنای آن نیز گسترش یافت. به نوعی می توان گفت این مجموعه ارزشمند از نخستین مساجد ایران به شمار می رود و از مراکز اصلی عارفان و صوفیان محسوب می شود.