بهترین مراکز دیدنی ایران

آب انبار افوشته از بنا های مهم محله افوشته است. سرد آب این آب انبار اتاقی به ابعاد 8.4 متر در 5 متر است. در طرفین این اتاق سکو هایی به بلندی 95 سانتی متر و قاعده 2.70 متر در 67 سانتی متر است.

کاشان شهر خانه های سنتی و قدیمی است، یکی از این خانه های زیبا خانه تاریخی عادل، خانه قجری زیبایی است و به مروارید کاشان شهرت دارد، این خانه تاریخی اخیرا به اقامتگاه سنتی به نام "نه چم" تبدیل شده است.

در منطقه 1 تهران در شمیران در محله امامزاده قاسم حمامی یکصد ساله از دوران قاجار به یادگار مانده است که به دلیل داشتن طاق های گنبدی شکل و سبک معماری اش در سال 1395 در فهرست آثار ملی ایران ثبت گردید. مالکیت این حمام یکصد ساله به عهده سازمان اوقاف می باشد.

خانه های تاریخی شهر توریستی و زیبای شیراز همواره از مهم ترین مکان های دیدنی و گردشگری این شهر به حساب می آیند. این خانه های تاریخی که هر کدام از زیبایی ها و ویژگی های خاص خود برخوردار هستند، میزبان شما در سفرتان به شیراز خواهند بود.

قدیمی ترین عمارت اداری ساخته شده در تهران عمارت قزاقخانه است که در سال 1271هجری شمسی ساخت آن به دستور مظفرالدین شاه قاجار آغاز شد و در زمان ناصرالدین شاه تکمیل گردید. این عمارت دقیقا در روبه روی سر در باغ ملی قرار گرفته است.

کوشک عزت آباد ابرکوه یکی از جاذبه های تاریخی برجای مانده از دوران قاجاریه و پهلوی در این شهرستان است که در بخش شرقی قلعه عزت آباد قرار دارد. آنطور که گفته می شود شخصی به نام سالار نظام دستور ساخت این بنا را داده است تا محلی برای زندگی رعایا و کشاورزان باشد.

تمدن و معماری باستانی، زیبا و کهن اصفهان افراد بسیاری را به سوی خود جذب کرده است. در این شهر درختان تنومند، پل های قدیمی و عمارت های با شکوه زیادی وجود دارد. یکی از این بنا ها امروزه با نام هتل میناس شناخته می شود.

تکیه سقاخانه هندو کلا که به سقاتالار یا سقانفار هندو کلا معروف است و در بخش مرکزی آمل در مسیر جاده بابل به آمل در روستای هندو کلا واقع شده است. این سقانفار در سده 13 هجری قمری بنا شده است و در سال 1382 با شماره 8812 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

خانه اربابی لافت، از جاذبه‌ های گردشگري روستای لافت واقع در جزيره قشم است که در اواخر دوره قاجاریه و اوایل دوره پهلوی ساخته شده و در میان آثار ملي ایران نیز به ثبت رسيده‌ است. این خانه منتسب به کدخدای روستا به نام عبدالصمد سلیمانی با کاربری مسکونی می باشد.

قدمت خانه موید علایی به دوره قاجار یعنی بیش از 130 سال پیش بر می گردد. این بنا محل زندگی دکتر سید حسین علایی، فرزند سید یحیی موید علایی بوده است که اکنون به عنوان بنیاد ایران شناسی از آن استفاده می شود.