بهترین مراکز دیدنی ایران

این اثر که قدیمی ترین دخمه استان یزد به حساب می آید از نظر موقعیت مکانی در میان پسته زارهای روستای ترک آباد اردکان رها شده است و به شدت مورد بی توجهی مسئولان قرار گرفته است تا حدی که حتی تابلوی که نشان دهند ثبت ملی آن باشد نیز در این بنا دیده نمی شود.

برج مبارکه اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 8681 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج 7 متری با مصالحی نظیر خشت و گل در دو طبقه ساخته شده است.

خانه وکیلی اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9109 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه در گذشته به صورت خصوصی مورد استفاده بوده است.

خانه محمد آقا ابویی مهریزی یکی از خانه های زیبای شهر یزد است که از دوران قاجار باقی مانده و به علت معماری خاص و ارزش تاریخی که از آن برخوردار است، توسط سازمان میراث فرهنگی ایران با شماره 16569 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

جزیره هنگام با مساحت حدود 50 کیلومتر مربع در فاصله دو کیلومتری جزیره ی قشم قرار گرفته است. جزیره زیبا و دیدنی هنگام علیرقم مساحت کم خود، دارای جاذبه های گردشگری بسیاری است که یکی از دیدنی های آن سنگ مادر و دختر نام دارد.

بقعه نصرالدین یزد اثری باقی مانده از قرن دهم هجری قمری می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 13903 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه با نام بقعه سید نصر نیز معرفی می شود.

خانه اولیا یزد اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13718 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه بسیار باشکوه تاریخی در گذشته خانه ای مسکونی بوده است اما اکنون خالی از سکنه می باشد.

سردر مسجد زاویه یزد اثری باقی مانده از دوران صفوی می باشد. این سردر متعلق به مجموعه مسجد، حسینیه، بقعه، آب انبار، حمام و کتابخانه زاویه بوده است که متاسفانه اکنون تنها این سردر و یک آب انبار ویرانه از آن باقی مانده است.

برج سنگی یزد اثری به جا مانده از دوران افشار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12369 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج بخشی باقی مانده از برج و باروهای ندوشن می باشد و به دلیل ساخت حدود یک متر از دیوار این بنا با سنگ آن را برج سنگی نام گذاری کرده اند.

آب انبار امامزاده اثری باقی مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با شماره 13023 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار سی صد ساله به دلیل قرارگیری در کنار امامزاده مامانیک به این نام معروف شده است.